WLASSH oprichter

 
Winchester Lever Action Shooters Society Holland 

 Henk Teske
1923-2013

Op 28 maart 2013 is mede- oprichter en bedenker van de WLASSH, Henk Teske voor ieder geheel onverwacht overleden.
Henk was de promotor van het lever action wapen. Ooit begon dit met de aankoop van een Trapper karabijn in kaliber .357 Magnum. Dit model 94 werd altijd door hem meegenomen naar de schietbaan. Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk en na verloop van tijd schoten vrienden ook allemaal met een soortgelijk wapen. Er was echter een wens; een eigen discipline voor lever action wapens die nitropatronen verschieten. De groot kaliber karabijnen zouden door hun revolverkalibers weleens ondergesneeuwd kunnen geraken in het hele GKG- gebeuren. Iets wat later ook gebeurde door het schrappen van de discipline "Gebruiksgeweer", het wapen werd zelfs ongewenst verklaard. Met een groepje gelijkgestemden werd een aparte lever action avond georganiseerd. Er kwamen meer wapens en de kennis van deze wapens nam toe. Het werd meer dan een hobby, het werd een studie van jaren. Deze kennis kon gedeeld worden met andere lever action schutters. Daarvoor was een medium noodzakelijk.

En zo ontstond in mei 2011 via de pc en de Technische Universiteit van Eindhoven,
de website van de WLASSH. 

Na zijn overlijden ging het werk door, de website werd druk bezocht en de schietavonden werden uitgebreid.
De wapens van Henk zijn ook nog allen in gebruik of onderdeel van een verzameling geworden. Echter niet zijn geliefde karabijn. Nee die wordt nog steeds gebruikt voor de immer doorlopende technische duurtest. Deze Trapper karabijn is nog in topconditie en heeft al ruim 17000 patronen verschoten. Het wapen wordt vertroeteld maar ook echt gebruikt. 
Henk zou niet anders gewild hebben.

Henk's favoriete wapens waren: De Winchester Trapper karabijn in .357 Magnum. De Winchester model 92 in kaliber .44-40 en natuurlijk de Colt .45 Single Action Army en de Ruger GP100. De Winchester modellen schieten we met hoofdzakelijk nitro kruit maar de Colt revolver wordt regelmatig geladen met zwartkruit. Ondanks dat we schieten met een 3e generatie Colt, is het schieten met de oude drijflading geen probleem. Na 30 schoten de loop een keer doorhalen is voldoende om te kunnen blijven schieten. De trapper karabijn wordt continue in de gaten gehouden, dit i.v.m. de duurtest.
 
Henk schietend in het vrije veld met een .50 Deerstalker op 200 meter.
De Canadezen gebruiken als startlading meestal zo'n 100 grain zwartkruit, dat is een behoorlijke lading voor een .50 percussie geweer. De staalplaten op 200 meter gingen dan ook hard om. Wij schieten alleen op dit soort doelen. De Canadezen zelf kiezen ervoor om tijdens de jacht gebruik te maken van percussiewapens. Dan is een straffe lading noodzakelijk. De jacht mag alleen in een bepaalde maand van het jaar plaatsvinden. Misbruik wordt daar veel strenger gestraft dan in Europa.
 
 Henk met de Winchester Trapper karabijn op de 50 meter baan.
Dankzij de Lyman tangsight kunnen ook op deze afstand erg mooie groepen geschoten worden. Let op de richtmiddelen, standaard korrel met achterop de eerder genoemde tangsight en daar tussenin een "one hole sight". Dat geeft erg veel rust en minder afleiding tijdens richten. Dit Trapper karabijntje is van alle lever actions wel het meest door ons gebruikt. Na jaren en meer dan 16500 patronen te hebben afgevuurd nog zeer accuraat. Men is er vaak verbaasd over. Wij niet, het gebruikte staal is van dezelfde kwaliteit als het model 70 Sniper, dus perfect. Goed onderhoud doet de rest. 
 

E

 Een "One hole sight", een perfecte ondersteuning tijdens richten.

Heel lastig te verkrijgen, dat is jammer. Er zijn bedrijven die dit zo af en toe produceren bij voldoende afname, zie het bedrijf:
 
 
 
Voor het huis met de Snider Carbine. Dit wapen hebben we gekocht op een beurs in Montreal.
Een andere interesse van ons, "artikel" 18 wapens. Deze wapens zijn voor een ieder vrij om aan te schaffen. Wil men er toch mee schieten, dan zal zowel het wapen als de munitie op het verlof moeten worden bijgeschreven. Schiet men er niet mee en men heeft geen munitie thuis of elders voorhanden, dan hoeft men niets aan te geven en is het wapen vrij te vervoeren en te verkopen indien men dat wil. Eind 2012 werd dit verplicht.
 
Henk en John met de kano door een beverrijk gebied. Naast de interesse voor de Winchesters zijn ze ook graag op het water te vinden maar dan per kano. Jarenlang hebben we met Canadese kano's gevaren in Nederland, in de Biesbosch. Misschien wel het mooiste stukje Nederland.
 
 
 
 Soms wordt met wel een heel luxe auto's gereden. Dit keer met een fonkelnieuwe Chrysler Hemi 5.7 V8.
John en Henk hebben zo te zien maling aan de recessie. Maar zeg nou eens eerlijk, de wegen in Canada zijn natuurlijk fantastisch voor deze wagens. Kijk maar naar de volgende foto, dat is toch genieten.
 
Slingerend golven de wegen door het bosrijke landschap van Quebec en zeker in september is dit werkelijk prachtig om te zien. Files? Waar dan? Wat extra gas geven met de Hemi V8 op deze slingerende wegen is echt super. Het heeft wel niets met wapens te maken want de aanduiding Hemi slaat op de "Hemispheriacal combustion chamber" een type wervelkamer met hoge compressie. Een Magnum uitvoering dus. De voorgangers hadden de aanduiding "Fire Power OHV V8" Voor ons duidelijk, een blok met veel vermogen en veel lol.
 
Henk met de oude Dodge 4 x 4.
In november 2011 was het weer nog redelijk goed en konden we een vriend helpen om zijn dak voor de winter dicht te krijgen. Aan- en afvoer van planken was een deel van het werk en daar zijn de luxe wagens niet voor geschikt. De pick- ups kunnen door hun vierwiel aandrijving de spullen brengen waar men ze hebben wil. Henk hielp ondanks zijn leeftijd (88 jaar) flink mee, uniek toch! Het huis wat gebouwd wordt heeft een eigen ondergrondse schietbaan met afzuiging en kogelvanger!
 
 Als er niet gewerkt wordt, wordt er altijd wel weer geschoten. Dit keer schiet Henk met een recurveboog.
Een hobby die al jaren door ons beoefend wordt, zowel in Nederland als in Canada.
 
Vader en dochter met alweer een Chrysler 300! Wat hebben we toch met die auto? Mijn zus Brigitte was benieuwd waarom haar vader en broer steeds opnieuw Canada kozen als vakantiebestemming nr.1 Nu begrijpt ze het ook. De kleuren zijn schitterend en het is een land waar nog veel kan. Zeker gezien onze hobby's zijn er weinig landen waar dit allemaal mogelijk is. Ze is zelf geen lid van onze WLASSH club maar schieten doet ze wel degelijk maar dan met een dienstwapen van de politie, de Walther P5.
 
Wat moeten we hier nog aan toevoegen?
Die bomen zijn echt prachtig qua kleur.
 
Henk in actie tijdens de discipline "Hit the can". Deze discipline bestaat uit het omver schieten van 6 blikjes in een maximale tijd van 2 minuten. Lijkt makkelijk maar men start op 25 meter, loopt naar de tafel op 20 meter, laadt het wapen en schiet vervolgens op de blikjes. En blikjes zijn geen bowling pins, ze zijn echt een stuk kleiner. De snelle schutters doen dit in anderhalve minuut.
 

Henk in zijn boot met naast hem Yvo Boersma. Yvo was jarenlang een goede vriend van ons en heeft jammer genoeg niet de oprichting van de WLASSH mogen meemaken. Na een ernstige spierziekte is hij jaren geleden overleden. Het laatste wapen wat Yvo nog kon hanteren op de vereniging was de Trapper karabijn van Henk. De greepveiligheid werd met tape ingedrukt, deze kracht kon hij niet meer opbrengen. De locatie waar gevaren wordt is uiteraard de Brabantse Biesbosch. 

Paarden, country muziek en natuurlijk Winchester geweren. Altijd hadden we wel een lever action bij ons.
Het leven kan heel mooi zijn maar je moet ook een dosis geluk hebben.

Ondanks zijn leeftijd steeg Henk toch regelmatig in het zadel. Hier met een groepje vrienden in Canada.