09-06-2020

De meest nuttige patroon in de schietsport.
Vaak willen schutters na verloop van tijd van hun klein kaliber wapen af en wordt er een zwaar kaliber aangeschaft. Het lijkt soms net alsof men zich niet volwaardig voelt als je enkel met een klein kaliber wapen op de baan verschijnt. Het lijkt vergezocht maar is wel degelijk waar. De gesprekken op de baan en aan de bar zijn niet zomaar uit de lucht gegrepen.
Een veel gestelde vraag: 'Wat schiet jij voor wapen?' En het antwoord wat dan gegeven wordt is vaak van belang voor een vervolg van het gesprek. 'Ik schiet met een Schmeisser AR15 SF4 in kaliber .223 Rem. en eentje met diverse aanpassingen voor action shooting'. Of: 'Oh, ik heb een klein kaliber CZ grendel- geweer' en schiet de 12 meter afstand op de club.'
Een hoop (vaak jonge) leden vinden dit absoluut niet interessant en gaan graag verder praten met de Schmeisser- schutter want die is tenslotte erg stoer met zijn semi- automaat. Echt, zo gaat het gewoon.
Alles wat zwaar is, is interessant en men trekt de neus op voor de lichte wapens. Een goed vergelijk is de inhoud van motorfietsen. Een 1000 cc sport wordt eerder aangeschaft dan een lichte 250 cc toerfiets. Maar rijdend in Duitsland op smalle bochtige weggetjes en haarspelden is de kwart liter echt duidelijk in het voordeel en kan de supersport het amper bijbenen. Met andere woorden; het is maar net waar je het voor gebruikt en zo is het met wapens idem dito. Met een klein kaliber kan meer dan men denkt. Het 40 grain zware kogeltje reikt veel verder dan menigeen beseft en presteert beter dan verwacht.

Maar er is een kentering ontstaan in het idee dat enkel zware wapens leuk en nuttig zouden zijn. Opeens zijn klein kaliber wapens weer in en zie je naast bestaande disciplines voor groot kaliber wapens ook een versie voor klein kaliber wapens ontstaan. Dit fenomeen is over de hele wereld zichtbaar. Hoe komt dat?
Uiteindelijk zijn er een paar goede redenen te bedenken: Tijd en Kosten.
Een zwaar kaliber wapen gebruikt duurdere munitie die aangeschaft of aangemaakt dient te worden. De meeste schutters willen vaak munitie die perfect op het eigen wapen is afgestemd en dus wordt er herlaadapparatuur aangeschaft. Ook wij van de WLASSH doen dit. Herladen van munitie kon vroeger een stuk goedkoper uitvallen dan de prijs van fabrieksmunitie maar vandaag de dag is dit voordeel bijna helemaal verdwenen. En zeker als men Amerikaanse onderdelen wil gebruiken, die zijn peperduur geworden.
We vallen dus massaal terug op Europese gefabriceerde componenten. We blijven immers herladen en waarom?
Dat is simpel te beantwoorden:
Herladen is een verrijking van de hobby en werkt vaak rustgevend, lees het artikel maar in Wapenmagazine AK56 nr. 157.
Maar herladen is allang niet goedkoop meer. Men doet het dus uitsluitend om toch die perfecte patroon te maken voor het eigen wapen. Het kost meer tijd en soms wil je veel trainen, dan kost het niet alleen veel tijd maar ook veel geld. Zeker als u patronen aanmaakt welke complexer zijn dan de rechte wat goedkopere revolverpatronen die we gebruiken in de lever action wapens.
En zo kan het ontstaan dat u opeens weer behoefte heeft aan een wapen waar al die zaken als "munitie maken" niet meer spelen.
U besluit dan om toch weer een randvuur wapen te kopen. Met een .22 randvuur wapen is het simpel, u koopt niet al te dure munitie en kan trainen zolang de baantijd dit toelaat. Het kost niet teveel en er is thuis geen extra tijd nodig voor uitgebreide herlaad activiteiten. Enkel het wapen onderhouden en in goede conditie houden is voldoende.

Waarom een aanvullend artikel over de .22 long rifle patroon?
We zijn dit artikel begonnen omdat we veel reacties hebben gekregen op onze rubriek: "De beste .22 LR munitie". En gezien de reacties, veelal vragen over een specifiek merk munitie, leek het ons nuttig om wat meer hierover te schrijven. En schutters zijn meer geïnteresseerd dan jaren geleden en verdiepen zich ook meer in de materie. Dat doet ons goed want goede schutters horen dat ook te doen. Goede schutters lezen vakbladen en verdiepen zich in de materie. Enkel dan kunt u meepraten.

Even over die eerder afgedrukte lijsten van beste munitie. Wij zijn van mening dat voor elk wapen een ultieme patroon bestaat.
We weten alleen niet welke patroon dat is en dat is nu juist het probleem. Het beste kan dit proefondervindelijk vastgesteld worden en dat kost weer veel tijd en inspanning. Een leidraad of lijst met de beste .22 munitie is dan een handig hulpmiddel maar niet meer dan dat. Zelf moet u zien te achterhalen wat het beste voer is voor uw wapen.
U kunt wat testmunitie aanschaffen en deze serieus  in uw wapen proberen. Gedisciplineerd werken en noteren is dan een must maar dat kunnen we toch? Na verloop van tijd kiest u een favoriete patroon, u bent tevreden met de geschoten groepen en daarna wordt er ook niets meer aan het wapen gewijzigd. Neem na deze test altijd voldoende munitie in voorraad en schiet enkel met deze patronen. Een goede tip: Laat u, als de voorraad op is, niet verleiden om andere munitie aan te schaffen. Dat kan maar dan begint het weer van voren af aan, testen en noteren.

Lezers die de WLASSH website bezoeken maar ook onze eigen WLASSH leden geven ons veel informatie. Ze delen hun ervaringen met ons. Deze informatie kan soms volledig afwijken van hetgeen we hebben afgedrukt in de lijst van beste munitie. Dat kan, elk wapen reageert immers anders. Zelfs twee wapens uit een zelfde productielijn kunnen verschillend reageren. Elke loop is net als een genomen vingerafdruk, uniek.
Maar wat is de beste patroon voor die specifieke loop?  Een dure matchpatroon of een goedkope standaard patroon?  
Kijk naar de afstand die geschoten gaat worden en start de test. Is de afstand onder de 50 meter, begin met goedkope munitie.
Zo gebeurde het dat schutters tijdens de WLASSH wedstrijden prachtige scores schoten met hun .22 long rifle lever action geweren en helemaal geen dure munitie gebruikten maar gewoon stonden te schieten met CCI standaard munitie. Zelf hebben we die ervaring ook maar niet alleen met de lever action maar ook met de single action revolver. U leest het goed, het hoeft dus niet altijd duur te zijn. Maar er is natuurlijk een "maar" anders zou het schrijven nu stoppen.
Gaat u de munitie gebruiken op grotere afstand (50 meter of meer) dan wordt het een heel ander verhaal. Dan is goedkope munitie opeens niet meer zo goed en kan men beter wat duurdere patronen aanschaffen. 

We gaan iets meer vertellen over de speciale .22 long rifle patroon. Maar voordat we dat gaan doen eerst een stukje historie. Sommigen zullen verbaasd zijn om dit te lezen maar het zal de waardering voor de kleine randvuur rakker enkel doen toenemen.
Wij als WLASSH zien al enige tijd een verschuiving van interesse. Veel schutters in onze gelederen kopen naast hun vertrouwde zwaar kaliber een licht kaliber lever action wapen en dat zegt al genoeg. En in ons geval: Een lever action in klein en groot kaliber geweer verschillen qua model, gewicht en richtmiddelen niet veel van elkaar. Goedkoop trainen is dan mogelijk en wat belangrijker is, de schietvaardigheid blijft op peil. En dat is juist een heel belangrijk punt want zonder goede vaardigheid doe je niets.

De historie van de .22 randvuur patroon.
Al in 1857 werd de eerste .22 randvuur patroon geïntroduceerd, de .22 Short. Deze patroon werd ontwikkeld voor een revolver en wel de Smith & Wesson First Model. Deze patroon werd in oorsprong geladen met 3-4 grain zwartkruit en een 29-30 grain zware kogel. Het was de eerste metalen patroon in Amerika. In de Amerikaanse burgeroorlog werd aan beide zijden dit wapen in het leger gebruikt maar dan meer als een persoonlijk verdedigingswapen en dat is gezien het kaliber logisch.

De "stoere" schutters die dit lezen schieten in de lach en zullen nu afhaken.
Maar wees gerust, de "stoere" schutters lezen dit niet. U als trouwe lezer wordt door de WLASSH hoog gewaardeerd en u leest het. U neemt wel de tijd om weer wat te leren en als we het fout doen of verkeerd schrijven, wijst u ons op onze fouten. En zo leren wij weer. Het is een wisselwerking die werkt en zo worden we allen uiteindelijk een expert op ons gebied.

Hoe kwamen de Amerikanen op het idee?
Zo rond 1845 werd in Frankrijk door Nicolas Louis Auguste Flobert een kleine patroon ontwikkeld, de BB Cap. Deze patroon werd gebruikt in het Flobert geweer. Je had later de 4, 6, 8 en 9 mm Flobert kalibers.
De aanduiding BB staat voor Bullet Breech en het was de eerste randvuur patroon. Er was echter geen kruitlading aanwezig, het slagsas voor ontsteking was tevens de hoofdlading. Het kogelgewicht was 29 grain.
Deze patroon zou aan de basis staan voor de ontwikkeling van de .22 Short.

CB Cap
Na de BB Cap kwam in 1888 de CB Cap. Een klein randvuur patroontje met een conische kogel van 29 grain. Bijzonder is dat deze patroon wel een kleine kruitlading bevatte, 1,5 grain fijn zwartkruit. Later in 1920 werd een lichte rookloze kruitlading toegepast.

Meer over de .22 Short en de opvolgers.
De kleine .22 short patroon werd goed ontvangen bij sportschutters en jagers op klein wild. En na verloop van tijd kwamen er meer randvuur patronen. In 1871 werd de .22 Long geïntroduceerd. Het kogelgewicht bleef hetzelfde maar de kruitlading werd naar 5 grain zeer fijn zwartkruit gebracht.  Daarna zo rond 1880 kwam de Extra Long patroon op de markt. Met een kogelgewicht van 40 grain en 6 grain zwartkruit lading. Deze patroon bleef in productie tot 1935.

In 1887 werd door de Stevens Arms Co. een patroon op de markt gebracht waar we nu over schrijven, de .22 Long Rifle. Geladen met een 40 grain zware kogel. Deze patroon is sindsdien niet meer gewijzigd. Enkel modernere nitro- kruitsoorten en andere kogellegeringen werden gebruikt.
Let wel, alle .22 randvuur  patronen (behalve de .22 WMR) zijn in oorsprong dus een zwartkruit ontwerp. 

.22 Short en .22 Long Rifle bleven de favorieten.
De kleine randvuur patronen werden dus steeds verbeterd. Kracht en precisie was een vereiste.
Klinkt nu wellicht vreemd in uw oren maar denk dan a.u.b. aan het jaartal waar dit alles plaatsvond, eind negentiende eeuw.
Ondanks de opkomst van diverse randvuur patronen bleven de .22 Short en de .22 Long Rifle uiteindelijk als enige favorieten over. De Short werd zelfs de langst gebruikte patroon in de historie. Jagers op klein wild waardeerden de patroon zeer maar dan op afstanden tot 50 meter en niet meer.
Maar vandaag de dag is de .22 Long Rifle de favoriet van velen en tot afstanden van bijna 200 meter. Ja u leest het goed, 200 meter precisie met een .22 LR is absoluut goed te doen. Ook die ervaring hebben we zelf ondervonden.

Snelheid en kracht van een Short en een Long Rifle.
Het vergelijken van zaken is wat we graag willen zien of lezen vandaar dat we ook de .22 Short qua kracht en snelheid willen vergelijken met een .22 Long Rifle patroon. U krijgt dan een indruk van de snelheid en kracht. 

.22 Short:
De mondingssnelheid van een moderne .22 Short vanuit een geweerloop bedraagt 1095 fps en de mondingsenergie is dan 77 ft. lbs. Dat is ongeveer 104 Joules bij 333 meter per seconde.
Het lijkt niet veel maar bedenk dat een gemiddeld CO2 pistool ongeveer 10 Joules oplevert en een Weihrauch HW35 luchtbuks ongeveer 15 Joules.

.22 Long Rifle:
Een moderne .22 LR high velocity sportpatroon haalt een snelheid uit een geweerloop van 1255 fps en 140 ft. lbs.
Dat is 382 meter per seconde en 190 Joules.
Een CCI Stinger patroon zorgt voor een snelheid van 1640 fps en 191 ft. lbs.
Dat is 259 Joules en 500 m/sec. Dat is niet gering vandaar dat niet alle clubs blij zijn met deze munitie op hun (KKG- baan) kogelvanger.

Praktijktest op lange afstand.
Jaren geleden was ik met mijn vader en oud- oprichter van de WLASSH, Henk Teske, in Canada. We namen een paar .22 wapens mee naar de schietbaan. Schietbaan is een groot woord, het was meer een lange corridor in het bos. Een perfect afgelegen plek om allerlei zaken met vuurwapens te proberen. Welke schutter zou dit niet willen?
We hadden bij ons een Ruger Mark II pistool, een  en een Winchester Low Wall met speciaal dioptervizier.
De eerste schoten werden gedaan met het pistool op 100 meter en de doelen waren houtblokken in de grootte van een bowling pin. Eenmaal op dreef werden van de 10 schoten vaak vier tot vijf blokken geraakt. Ze vielen heel rustig om, dus even wachten na ieder schot om het resultaat af te wachten. Het is immers geen .45 ACP kogel van 230 grain die de doelen raakt maar een klein 40 grain kogeltje en dan ook nog uit een korte loop afgevuurd dus langer onderweg.
Met het lever action geweer (een Low Wall is ook lever operated) schoten we op 200 meter op dezelfde doelen maar daar hadden we veel meer treffers. Leuk detail, we schoten alles in staande positie. Het zicht was prima, de loop en de munitie waren top en de sfeer was optimaal, logisch dat het dan lukt. Het geeft maar aan dat een .22 long rifle meer kan dan men denkt.

Zwartkruit schutters schieten met nitro!
In Amerika is het gebruik van een .22 long rifle geweer op lange afstand enorm toegenomen. Met name zwartkruit schutters die staande met een geweer schieten op 200 yards (ongeveer 183 m) hebben een soortgelijk wapen in kaliber .22 long rifle erbij aangeschaft. Bijna hetzelfde wapen maar nu met veel goedkopere munitie dan de zwaar kaliber zwartkruit patronen (voorbeeld: .45-70) die ze normaal gesproken gebruiken. En dan komen we weer uit bij de kosten. Ze doen dit natuurlijk niet voor niets. Ze willen de vaardigheid van het schieten op peil houden maar letten natuurlijk ook op de kosten. En wat te denken van de tijd?
De aanmaak van zwaar kaliber zwartkruit patronen moet nauwkeurig plaatsvinden en kost de nodige tijd en aandacht. En tegenwoordig heeft bijna niemand meer tijd. Druk, druk, druk en weinig tijd voor herladen. Dan is een randvuur wapen een uitkomst.
Deze extra vorm van trainen is uiteindelijk zover ontwikkeld dat er een nieuwe discipline is ontstaan enkel voor .22 long rifle wapens. Dus fervente zwartkruit schutters schieten nu toch met nitro wapens en beoefenen op eenzelfde wijze de sport echter met veel minder kosten en nazorg.
Dus ondanks dat alles veel meer in de USA voorhanden is dan in ons land en vaak veel goedkoper is te verkrijgen, letten de Amerikanen toch ook meer op de kosten. 
In Nederland kunnen de schutters met hun .22 long rifle geweer schieten tot op een afstand van 100 meter, raadpleeg de KNSA disciplines. 

De prestaties van de .22 long rifle.
Aha ,die zijn verbluffend goed op de 200 yard. Tijdens een wedstrijd (staand) werden groepen geschoten die vielen in een vierkant van bijna 2,75 inch. Dat is een vierkant van maar 70 mm en dat op 183 meter. Dat is een uitstekende prestatie van de schutter maar natuurlijk ook van het wapen en de munitie. De schutter schoot "offhand" maar wat nu als een bench rest schutter gaat schieten? Dan zal de groep aanzienlijk kleiner worden. Een .22 long rifle patroon kan dus heel goed presteren op grotere afstand.
De schutter moet zo handig zijn dat hij de wind kan lezen anders gaat het mis. Maar dat is bij elk kaliber op grotere afstand in de buitenlucht een must.

Zijn er ook nadelen te benoemen over deze patroon?
Die zijn er. Goede wedstrijd munitie is een heel stuk duurder dan de standaard munitie die de verenigingen gebruiken. 
Maar wat is duur? De duurste .22 long rifle wedstrijd munitie  is altijd nog een heel stuk goedkoper dan menig zwaar kaliber geweer patroon geladen met zwart- of nitrokruit. Natuurlijk, als u gewend bent om op de club om met CCI standaard munitie leuke treffers te plaatsen, dan is een drie of zelfs wel vier tot vijf keer duurder doosje munitie opeens niet leuk meer. Maar schiet je op lange afstand en je wilt je .45-70 thuislaten en geen patronen herladen, neem dan wel dat duurdere doosje mee en laat u verrassen.

Hieronder wat merken en hun prijzen.
De foto's hebben we van de site geplukt van een willekeurige handelaar, in dit geval Krale schietsport in Staphorst.

Let echter op, alle munitie wordt op de site van de wapenhandelaar duidelijk omschreven. Is het specifiek voor een handwapen of voor een geweer geschikt. Of zelfs voor beiden. Komt men er niet uit dan kan men altijd de munitiefabrikant zelf raadplegen.

De laatste twee doosjes zijn wel erg prijzig maar als men de beschrijving leest, moet het zeer accuraat zijn. We zullen deze informatie hieronder even afdrukken en dan nemen we de R 100 en de X-Act munitie.
We hebben zomaar een paar doosjes uit de grote reeks gekozen. Er zijn veel meer top producten te koop maar het is teveel om dit nu allemaal op te noemen. En soms zijn bepaalde top patronen gewoonweg niet te koop in Nederland.
U zult de test zelf moeten proberen in uw wapen en ondervinden welke het beste presteert. We zijn ervan overtuigd dat een dure aanschaf van munitie enkel nut heeft als uw wapen tip top in orde is, dus niet alleen moet het een perfecte loop hebben, maar ook een zuivere kamer. En dat u op afstanden gaat schieten vanaf 50 meter en meer. Voor afstanden tot 50 meter zijn er genoeg minder dure patronen te koop die acceptabel presteren.
Het kantelpunt ligt dus ergens bij die 50 meter. Vandaar onze eerdere opmerking over de wedstrijdscores bij de WLASSH. Onze discipline Legacy wordt verschoten op 50 meter en regelmatig worden daar zeer hoge scores neergezet. En dit wordt gedaan veelal met standaard munitie van wisselende merken.

R 100 omschrijving (tekst is van de wapenhandel).
22 LR RN 40 grain
Wordt veel gebruikt door internationale topschutters. De hoge snelheden in het supersonische gebied samen met de hoge precisie zorgt dat deze patroon zeer geschikt is voor pistool en geweer op langere afstanden van 50 en 100 meter.

Lapua X- Act omschrijving (tekst is van de wapenhandel).
.22 LR RN 40 grain is ontwikkeld na lange periode van onderzoek naar de beste eigenschappen van de materialen die gebruikt zijn. De schutter kan met deze patronen genieten van absolute accuraatheid en constante kwaliteit. Lapua X-act is getest door bijna alle topschutters van wereldklasseniveau en hun mening luidt unaniem: "De beste munitie ooit gebruikt!".

Wat is van belang voor een accuraat schot?
We hebben het net al gezegd, een goede loop, een zuivere kamer en top kwaliteit munitie zijn van belang voor een accuraat schot.
De schutter laten we maar even uit beeld. We hebben het immers over de technische zuiverheid.
Maar er is nog een punt welke invloed heeft op de patroon en zijn prestaties. En deze factor is niet zo bekend maar is wel degelijk een belangrijke factor: We kennen hem allemaal, de slagpin.
Is die echt van belang?
Jazeker, de vorm, inslagkracht en oppervlakte van de slagpin zijn een belangrijke factor voor een accuraat schot met een randvuur patroon. Er is een gedegen onderzoek gedaan naar deze, toch wel onbekende factor, door diverse grootheden in de wapenwereld. Denk dan aan de Amerikaan Harry Pope. Deze man heeft grote ervaring met speciaal aangemaakte "match grade barrels". Het leek ons aardig om dit te benoemen want dit hoor je of lees je niet vaak.
Uiteindelijk kwam in het onderzoek naar voren dat een rechthoekige slagpin de beste is om te gebruiken. We laten wat inslagen zien en het commentaar erbij. Het gaat allemaal wat ver maar toch, deze mannen hebben de .22 long rifle volledig geanalyseerd en gebruikt op grote afstanden en er onnoemlijk veel tijd ingestoken. Daar moeten we respect voor hebben.

Nawoord van de WLASSH.
WLASSH leden en niet- leden gebruiken regelmatig klein kaliber lever action wapens tijdens de wedstrijden. Zowel .22 long rifle als .22 WMR (.22 Magnum) patronen zijn razend populair. Er is prima mee te schieten en de kosten zijn aanvaardbaar. Deze patronen worden vaak erg onderschat en we hopen dat we met dit artikel het soms negatieve beeld van de klein kaliber enigszins hebben rechtgezet. 
Zijn de kalibers dan superieur tijdens de WLASSH wedstrijden en winnen ze alle eerste plaatsen? Nee dat ook weer niet. Gelukkig zijn het telkens weer andere kalibers die op de eerste drie plaatsen eindigen. De .357 Magnum is bijna altijd in de hoogste scores te vinden en de laatste jaren weer wat meer de .22 long rifle en de .22 Magnum. Maar ook een .30-30 WCF behoort tot de beste. En er is een opkomst van .45 Colt en .44-40 WCF schutters. Wellicht eindigen deze kalibers wel binnenkort op de eerste plaatsen.  

WLASSH vereniging.
WLASSH lever action wedstrijden zijn er voor elk kaliber, klein of groot. Bij de disciplines Trapper (25m) en Legacy (50m) kunnen dan ook alle kalibers worden ingezet en dat is uniek in de Nederlandse schietsport.
De WLASSH heeft als eerste vereniging en overkoepelend orgaan, het schieten met lever action geweren onder de aandacht gebracht van het grote publiek in Nederland. 
Vanaf 2011 werd gestart met de WLASSH website. Veel informatie werd gegeven over lever action geweren maar het hoofddoel was om het schieten met lever action geweren onder de aandacht te brengen en de naamsbekendheid WLASSH te vergroten.
Dat is gelukt want sinds 2011 hebben 85000 unieke bezoekers de site bezocht en werden meer dan 190000 hoofdstukken gelezen. Nederland en België lopen voorop en openen het meest, dat is logisch maar ook ver buiten ons land wordt de site geraadpleegd.
Wat zal gebeuren als we meertalig worden?

Ook werd in 2011 door de WLASSH een interne competitie gestart bij SV de Vrijheid in Leiderdorp. Een unieke situatie omdat toen lever action wapens in een competitie werden ingezet met nitrokruit geladen patronen.
In 2012 ging de WLASSH in discussie met de KNSA over het oprichten van een officiële KNSA discipline voor lever action wapens die nitro munitie verschieten. Jammer genoeg vond men het niet nodig een nieuwe discipline te starten. Er was voor de schutters en liefhebbers van dit, historisch gezien bijzondere wapen, behalve meedoen aan zwartkruit wedstrijden, verder niets geregeld.
De KNSA werd aangaande dit onderwerp voor het eerst geconfronteerd met flink wat tegengas want opeens werd ter zake kundige informatie op tafel gelegd.  Helaas, tot de dag van vandaag is dit spoor enigszins doodgelopen.

Vanaf 2015 startte en organiseerde de WLASSH een competitie bij SV Juliana in Wassenaar. En in 2017 werd door de organisatie het initiatief genomen om daar een eerste open wedstrijd te organiseren. Dit was ooit de wens van oprichter Henk Teske, competities in het land en open wedstrijden voor lever action wapens die nitrokruit geladen patronen verschieten. 
De open wedstrijd werd een succes en in 2018 werd wederom in Wassenaar een wedstrijd gehouden. Later in het jaar ook een in een ander deel van het land, bij SV Hardenberg in Hardenberg.
In 2019 voor de laatste keer door de WLASSH in Wassenaar en voor het eerst bij SV de Vrijheid in Bussum en SV Driebergen-Rijsenburg. Langzamerhand krijgt het lever action schieten meer bekendheid en stellen meer verenigingen de deuren open voor de WLASSH wedstrijden.

De WLASSH koppelde tevens de jaar- wedstrijduitslagen aan een Nederlands kampioenschap.
In 2020 stonden vijf wedstrijden gepland maar helaas door het Coronavirus werd al snel duidelijk dat dit anders zou gaan lopen.
Er wordt geprobeerd nog wat te regelen en misschien zijn de laatste twee wedstrijden nog te redden. Afwachten dus.
Het is de bedoeling om in 2021 weer vijf wedstrijden in te plannen. Deze wedstrijden zijn allen weer tellend voor het Nederlands kampioenschap.

Vanaf maart 2018 werd de vereniging WLASSH notarieel vastgelegd. Het is een vereniging van en voor lever action schutters. 
De WLASSH heeft geen vaste standplaats maar is een landelijke organisatie.
Heeft u interesse om lid te worden, neem dan vrijblijvend contact met ons op contact@wlassh.nl

Robert Teske