WLASSH®
2011-2024
Winchester Lever Action Shooters Society Holland
Sluiting New Haven
13-09-2012
Inleiding
Op 31 maart 2006 was het zover, de oude Winchester fabriek in New Haven sloot voorgoed de deuren. Dat ging niet zomaar, hier schuilt een heel verhaal achter wat niet echt in Europa is doorgedrongen. Wat maakt het uit, een oude fabriek in de USA sluit de deuren, nou en? Maar voor de mensen in New Haven in de staat Connecticut is het een klap in het gezicht. Deze fabriek is wel de Winchester fabriek en die bestaat daar al zo lang dat wegdenken een onmogelijk iets leek te zijn. Al sinds 1866 worden daar geweren geproduceerd.
Toch kwam opeens die dag, het begon met een eerste persbericht, een zogenaamd statement. U moet u voorstellen dat uw vader, grootvader en wellicht uw overgrootvader op dit grote complex hadden gewerkt aan de beroemde vuurwapens. Rijden op Winchester Avenue of Munson Street bood altijd zicht op het imposante bouwwerk, deze plek is voor velen een historische plek en men moest niet denken aan een sluiting laat staan een sloop van de fabriek. In de oorlog werkten er meer dan 19000 werknemers bij Winchester.
Op dinsdag 17 januari 2005 werd er een persbericht naar buiten gebracht door een publiek informatiekantoor van de stad New Haven met de mededeling dat USRAC gaat sluiten. USRAC staat voor U.S. Repeating Arms Company, de laatste naam van de fabriek. De kranten stonden nadien bol van de verhalen over de gesprekken met alle betrokkenen en over een eventuele voortgang of doorstart van de fabriek. Teveel om zo even te noemen.
Toch gaan we een poging doen om die laatste tijd te ontrafelen. Dat zal moeilijk worden zonder hulp. Die hulp is echter onderweg. Ik heb diverse journalisten benaderd met het verzoek tot gebruik van foto's en artikelen.
Heel snel na de aanvraag kwam de goedkeuring, kijk daar hebben we wat aan. Het meest lastige punt is om dit onderwerp niet saai te laten worden, de foto's zijn broodnodig en de kranten hebben ze allen beveiligd.
We starten met de eerste berichtgeving naar buiten door het informatiekantoor van de stad New Haven.
Maar voordat we dat doen een foto van het complex uit 1949. Klik daarna gelijk op het onderliggende pdf bestand voor het persbericht uit 2005.
Een behoorlijk groot complex van allerlei gebouwen.
Linksonder de hoofdingang op Winchester Avenue en Munson Street.
17 januari 2006
The last 186 remaining workers are getting the pink slip.
Zo stond het in de kranten die dag. In gewoon Nederlands betekent het dat je ontslagen gaat worden.
Nog maar 186 werknemers zijn er over in de oude Winchester fabriek. Niet veel maar teveel om zo maar te ontslaan. Het statement heeft aangegeven dat op 31 maart 2006 de deuren voorgoed sluiten en dat het over is.
Er werd gelijk door het stadsbestuur een plan bedacht om deze werknemers te voorzien van ander werk. Ook startte ze een actie om de fabriek in hun stad te behouden.
18 januari 2006
De onderhandelingen
Er werd geen akkoord bereikt tussen de 64 jarige manager van USRAC, Paul C. De Mennato en de Belgische eigenaar, de Herstal Group. De Belgen zijn eigenaar van het bedrijf maar niet van de naam Winchester, die valt nog steeds onder de Olin Corporation. Olin is bekend om zijn munitiefabrieken.
Zo werd De Mennato benaderd:
US REPEATING ARMS INC
344 WINCHESTER AVE
NEW HAVEN, CT 06511-1918
ATTN PAUL C DE MENNATO
344 WINCHESTER AVE
NEW HAVEN, CT 06511-1918
ATTN PAUL C DE MENNATO
Na een verlies van meer dan een miljoen dollar per maand en een veel te lage productie werd de knoop doorgehakt en deze beslissing genomen. Het afgelopen jaar heeft USRAC maar 80000 wapens geproduceerd tegen normaal 300000 per jaar. In de krant stond manager De Mennato afgebeeld met op de achtergrond in de lobby van het bedrijf een 10 feet bronzen beeld van John Wayne, in de linker hand een lever action geweer vasthoudend. Deze filmster heeft natuurlijk wel het een en ander betekend voor het bedrijf.
De western liefhebbers kennen hem direct, een opname uit de film
"Stagecoach", uit het jaar 1939. Het werd veel gezegd in die tijd;
The Duke was a Winchester brand spokesman!
21 januari 2006
Een nieuwe koper?
Een ieder hoopte dat de fabriek toch gered zou worden door een eventuele koper.
De Mennato kreeg van 4 of 5 gegadigden een bericht dat ze interesse zouden hebben in een overname. Er werd niet medegedeeld welke bedrijven dat waren maar ze kwamen allen uit New England en produceerden allen vuurwapens. De streek stond bekend om zijn wapenfabrieken, Colt's Manufacturing in Hartford; Sturm, Ruger in Fairfield; and Marlin Firearms in North Haven.
De Mennato had het er zelf ook moeilijk mee om de zaak zo te zien afglijden. Hij heeft meer dan 32 jaar bij Winchester gewerkt. Ook zijn vader, schoonvader en schoonmoeder waren ooit werkzaam in het bedrijf. Het was een deel van de familie geworden. Het is tragisch omschrijft hij, ooit waren hier meer dan 19000 man bezig in een wisseldienst 24 uur per dag. Zijn vader heeft ook de jaren 40 meegemaakt, toen had het bedrijf zelfs inpandig een eigen ziekenboeg en een politiepost.
Als de fabriek sluit zullen een paar modellen niet meer geproduceerd worden. Anderen worden overgeheveld naar fabrieken buiten de USA, naar Portugal en naar Japan.
Op 31 maart 2006 gingen de werknemers ondanks de besprekingen toch voor het laatst door de poort naar buiten. Ze liepen nog één keer langs de borden aan de wand met daarop de tekst;
Through these gates pass the greatest craftsmen who make the world famous Winchester firearms."
"That's just a sign now" zei een oud medewerker "It used to mean something."
31 maart 2006, de laatste werkdag voor deze medewerkers.
Ondanks alle inspanningen gebeurde wat niemand wilde, een definitieve sluiting. Men had het graag anders gezien.
"Teddy Roosevelt, John Wayne, and the U.S. Cavalry would be pleased" werd in de kranten geschreven.
Er waren veel vooraanstaande mensen die een stuk in de krant lieten plaatsen of daarvoor gevraagd werden, zo ook Senator Martin Looney. Zijn vader werkte vroeger in de fabriek en deze loopbaan werd alleen onderboken door dienst te nemen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog kwam hij terug en heeft de jaren 50 en 60 meegemaakt. Zelfs de Senator kreeg niet voor elkaar dat de fabriek in New Haven gespaard zou blijven. Zijn inzet was er wel degelijk, een uitspraak van hem getuigd van deze wens.
"I think we need to do all we can to salvage these jobs because
we’ve had so much manufacturing erosion over the years.”
we’ve had so much manufacturing erosion over the years.”
Het was ondekbaar dat de fabriek aangekocht zou worden door een "niet- wapenproducerend" bedrijf. Een groot deel van het machinepark is alleen geschikt voor een wapenindustrie. Een geinteresseerde koper zou dus altijd een wapenfabriek moeten zijn.
Niet alle onderdelen werden in New Haven gemaakt, ook werd een deel aangekocht bij andere bedrijven in New England, the Carolinas en Portugal. De aanduiding "the Carolinas" wordt in de USA gebruikt voor North en Zuid Carolina. En wat betreft Portugal, daar komen de kolven vandaan.
De vraag is of USRAC verkocht gaat worden door een bedrijf wat alleen de machines en de gebouwen wil hebben of door een bedrijf wat de fabriek als geheel met werknemers kan gebruiken.
Niet iedereen wilde dat de fabriek zou blijven, een deel van de bevolking zag het liever gaan dan komen. Dit waren de mensen van de anti- gun lobby. Zij noemden kreten zoals deze; “The gun industry is a dying industry". Aan de ene kant zag men het liefst dat één van de omliggende wapenfabrieken het geheel zou opkopen en de werknemers een nieuwe kans bood. Maar aan de andere kant was er toch ook een groep die de kans schoon zag om de wapenindustrie te verkleinen. Er is meer dan alleen wapens produceren, bracht men naar voren. Het zou een zware tijd gaan worden voor de laatste groep werkers.
Dit is de bekende kruising van Winchester Avenue en Munson Street.
31 januari 2006
Ooit is de afspraak gemaakt de US Repeating Arms Company zeker 400 mensen in de stad aan het werk moest houden, dit i.v.m. de vele steun die is gegeven. Men wilde een soort garantie. Later is dit aantal bijgesteld naar 200 werknemers minimaal. Men wilde voorkomen dat op deze manier de hoofdvestiging plots de fabriek zou sluiten en weg zou komen met de eerder geleverde financiële steun.
Ik zei u al, er is veel meer aan de hand dan men zo zou verwachten. Logisch dat een stadsbestuur niet graag de financiële steun in handen geeft van uiteindelijk een buitenlandse hoofdvestiging en erniets meer van kan terug verwachten. Er was op 5 september 2000 een contract opgesteld met als inhoud; als Winchester plots mocht besluiten om de fabriek te sluiten of te herplaatsen, ze in ieder geval de kosten van steun aan de staat terug moesten betalen en dat binnen 30 dagen. Tevens zou men de stad moeten terugbetalen maar dat binnen 6 maanden. Men moest zich ondanks de moeilijkheden toch aan de afspraken houden.
Whatever USRAC’s business problems, they shouldn’t be allowed to walk away from their agreements.”
Ook was men bevreesd voor een plots overbrengen van speciale machines naar een andere fabriek. Machines die notabene waren gefinancieerd door de stad New Haven.
16 februari 2006
Ondertussen werd er een bond opgericht van medewerkers en sympathisanten, met als voorzitter Graig Gauthier. Woensdagavond werd in de wijk Newhalsville een bijeenkomst georganiseerd. Deze werd druk bezocht, niet alleen door werknemers maar ook door veel omwonenden die ooit iets met de fabriek hadden. Gauthier maakte duidelijk dat openhouden van de fabriek de belangrijkste eis was. Het zijn de laatste mederwerkers van een historisch gebeuren, die kunnen we niet zomaar laten vertrekken. Hij eindigde zijn toespraak dan ook met de volgende woorden:
"These are [among the] the last union jobs in New Haven, we can’t let them go.”
De kranten reageerden weer op deze bijeenkomst en de kolommen stonden volmet ingezonden stukjes.
Hieronder een schrijven van een Amerikaan die zich zorgen maakt om het steeds maar weer verdwijnen van een grote Amerikaanse naam.
Winchester is a great American company that deserves a place on the American landscape, just as Harley Davidson, Ford, and Coca Cola. I, as many others grew up on all of the aforementioned products, and am tired of seeing great companies fall by the wayside. My first hunting rifle was a Winchester model 94.
I would like for my grandson’s first rifle to be a Winchester model 94, made in Connecticut.
Can that happen?? I hope so.
16 maart 2006
The Gates are closing?
De burgemeester van New Haven gaf in een toespraak aan dat waarschijnlijk de fabriek eind deze maand zou sluiten. Er werden vele pogingen ondernomen om een koper te vinden maar helaas voor de laatse werknemers van USRAC zou dit niet gebeuren.
17 maart 2006
Closing or relocating the plant.
De werknemers waren zeer teleurgesteld in deze fase. Het was voor hen een klap in het gezicht dat een deel van de machines al weg waren en dat medewerkers naar het zuiden moesten om uitleg te geven aan werkers in Carolina. Werd de fabriek nu gesloten of gaf men een andere staat het werk? De onzekerheid werd alleen maar groter.
De eigenaar van USRAC, Herstal gaf te kennen dat ze de fabriek niet gingen sluiten maar ergens ander heen wilden brengen. Op deze manier probeerden ze onder een bepaald contract uit te komen. De grote boosdoener was dit vage contract waar velen mijoenen mee gemoeid waren. Men wilde het snel weg hebben vanuit New Haven, elke maand verder zou een miljoen extra kosten.
FN Herstal heeft de datum van sluiting van de New Haven vestiging al vastgesteld, 31 maart 2006.