28-09-2020 / 13-03-2022 

De WLASSH ontvangt meldingen betreffende onduidelijkheden op de schietbanen.
Zowel leden als niet leden nemen regelmatig contact op met het WLASSH secretariaat betreffende strubbelingen, ondervonden op de vereniging, aangaande wapen- en/of  kalibergebruik. Dat is prima die meldingen, de schutters gaan eraan wennen dat we meer zijn dat een lever action vereniging. En we hebben niet voor niets in onze statuten geplaatst dat we ook een overkoepelend orgaan zijn van en voor lever action sportschutters. 

Duidelijkheid van wat wel en wat niet geschoten mag worden qua kaliber vanaf een bepaalde baan of  schietpunt is soms ver te zoeken. En ook bepaalde wapentypen worden vaak onterecht geweerd van de baan. 
Navraag bij het bestuur, baancommandant of beheerder levert  vreemd genoeg geen technisch onderbouwd antwoord op.
Inmiddels is dit geen incident meer maar komt het steeds vaker voor. Kalibers of wapentypen worden geweerd omdat men het niets vindt. En u weet het, onbekend maakt onbemind. Jammer genoeg is deze verwarring vaak de schuld van een gemis aan kennis of een aversie tegen nieuwe ontwikkelingen in de schietsport. En dat is spijtig want we willen allen onze sport met plezier bedrijven. De één doet dit met een revolver, de ander met een lever action geweer. Het mag niets uitmaken want:

De schietsport, dat zijn we samen.

De WLASSH neemt deze informatie niet alleen tot zich maar gaat er ook wat mee doen. Ze probeert in eerste instantie duidelijkheid te verschaffen aan de vragenstellers want het is een feit dat verenigingen niet altijd volledig op de hoogte zijn van de materie. Is men niet op de hoogte, dan kan men ook geen technisch onderbouwd antwoord geven.
Het is een complexe materie maar we hopen toch een bijdrage te kunnen leveren om de verwarring te voorkomen.

Ook belangrijk om te weten.
Als we de bestuursleden van de verenigingen in dit artikel noemen, is dit absoluut niet negatief bedoeld.
Heel vaak zijn het hardwerkende mensen die ervoor zorgen dat de clubs kunnen blijven draaien en voortbestaan, en er hun kostbare vrije tijd aan besteden. 

Waarom gaat de WLASSH deze zaak verder uitdiepen?
Dat heeft een heel goede reden maar daarvoor moeten we een klein stukje terug in de tijd en u de aanloop tot dit alles uitleggen. Zoals u weet is de WLASSH de eerste Nederlandse vereniging en overkoepelend orgaan van en voor lever action schutters. Vanaf 2011 wordt veel informatie gedeeld via de website en werd onze handelsnaam actief. In maart 2018 werd de vereniging WLASSH opgericht en een van de doelstellingen van de vereniging is:

Alle, in de historie van het bestaan van het lever action wapen uitgebrachte kalibers,
te legaliseren voor de schietsport.

Bij diverse verenigingen werd door een vaste groep WLASSH pioniers het initiatief genomen om een competitie voor lever action wapens te starten. De allereerste competitie voor lever action wapens startte in 2011, op een aparte schietavond bij SV de Vrijheid in Leiderdorp. Daarna in 2015 bij SV Juliana in Wassenaar. 
Niet lang daarna, vanaf 2017, volgden de open wedstrijden van de WLASSH in samenwerking met diverse verenigingen in het land. Wedstrijden speciaal bestemd voor nitrokruit schietende lever action wapens want daar was immers niets voor geregeld. En zo werd de WLASSH wederom de eerste initiatiefnemer om dergelijke wedstrijden te organiseren.
De allereerste aankondigingen werden gepubliceerd door Wapenmagazine AK56. Wapenmagazine AK56 werd de belangrijkste hoofdsponsor van de WLASSH.
Voorlopig kent de WLASSH twee staande disciplines:

Discipline Trapper:
Lever action geweer, staand 25 meter.

Discipline Legacy:
Lever action geweer, staand 50 meter.

Op beide afstanden is het gebruik van het kaliber vrij en dat is een uniek gegeven in de schietsport.
Schutters kunnen inschrijven voor één- maar ook voor twee afstanden en men bepaalt zelf met welk kaliber geschoten gaat worden. En juist dat laatste zorgt voor verwarring op de Nederlandse schietbanen.

Staand schieten met een geweer.
Behalve tijdens de wedstrijden met historische wapens en wat disciplines welke vallend onder de wapengroep Klein Kaliber Geweer, worden er geen KNSA wedstrijden staande verschoten.
Bij de WLASSH beoefenen we de schietsport staande en maken we geen onderscheid tussen kalibers. Alle kalibers zijn mogelijk. In het schiet- en wedstrijdreglement staat dan ook dat u zelf bepaalt waarmee u schiet.
Vaak willen of kunnen schutters niet meer liggend met een GKG geweer schieten en willen ze de hobby niet opgeven en wijken ze uit naar een andere discipline. Regelmatig wordt dan de staande houding Trapper of Legacy gekozen met een minder zwaar (duur) kaliber. De WLASSH biedt dus de mogelijkheid om dit toch met een GKG- geweer te doen. De kosten zijn vaak een stuk lager en de beleving is zeker net zo leuk.
Het hierboven afgebeelde geweer is toch echt een GKG- geweer. Zou dit niet zo zijn dan is het een klein kaliber. Waar of niet? We schrijven dit omdat niet ieder het begrip GKG juist hanteert en lever action wapens in revolverkaliber niet zien als groot kaliber geweren.

Term "pistoolmunitie" is onjuist.
Zelfs een groot aantal revolverkalibers worden in een verkeerde groep ingedeeld, pistoolmunitie.
Lever action schutters schieten behalve met geweerpatronen heel vaak met revolverpatronen. Lever action wapens in pistoolkalibers zal men zelden of nooit tegenkomen. Waarom zegt men het dan? 
Deze vergissing vindt veel plaats en het heeft te maken met de oude Amerikaanse aanduiding van revolvers: "Repeating Pistol". Alles wat handvuurwapen was werd vroeger een "Pistol" genoemd. Maar dat was vroeger en wel heel ver terug. Toch zie je het nog steeds in de USA gebruikt worden en ook de KNSA hanteert het.
Specifieke kalibers zoals de .38 Special, .357 Magnum, .44 Magnum en .45 Colt zijn toch echt ontwikkeld voor revolvers.
Wij van de WLASSH hanteren daarom de aanduiding zoals het hoort.

Bij welke verenigingen kunnen de wedstrijden geschoten worden?
Omdat de kalibers vrij zijn is het wel noodzakelijk dat de wedstrijden zoveel mogelijk georganiseerd worden bij verenigingen die beschikken over een juiste kogelvanger. De kogelvangers moeten immers op beide afstanden elk kaliber kunnen incasseren. Het is begrijpelijk dat niet elke vereniging deze mogelijkheid kan bieden.
Bij verenigingen die een zandvanger, granulaatbak of solide stalen lamellenvanger bezitten, is de opvang van de kogels op beide afstanden vaak geen enkel probleem en kunnen meestal alle kalibers verschoten worden. 
De WLASSH probeert zoveel mogelijk wedstrijden te organiseren bij verenigingen die daaraan voldoen. 

Wat is nu het probleem?
Schutters met een lever action wapen willen (net zoals alle schutters) natuurlijk op eigen club oefenen met het wapen.
De lever action schutters doen dat het liefst op de eerder genoemde afstanden. Een punt wat vaak niet gehanteerd wordt is het volgende:

De capaciteit van de kogelvanger is bepalend met welk kaliber geschoten kan worden.

En eigenlijk maakt het niet uit met welk wapen wordt geschoten, de energieafgifte is bepalend.
Om op de vereniging duidelijkheid te verschaffen richting de leden maakt het bestuur vaak een lijst van toegestane kalibers en plaatst deze, zichtbaar voor ieder, op de baan maar daar gaat het vaak al mis.
Als voorbeeld nemen we een 25 meter baan met een stalen lamellen kogelvanger.
De inhoud van de opgestelde lijst zou de volgende tekst kunnen bevatten: 

Op deze schietbaan zijn de volgende kalibers toegestaan:
.22 Long Rifle, .32 S&W, .38 Special, .357 Magnum, 9 mm, .44 Special, .44-40 WCF, .45 Colt en .45 ACP.

Het bestuur heeft het recht om deze lijst te plaatsen en de leden hebben de plicht om dit op te volgen. Maar is het juist wat het bestuur heeft opgesteld? Dekt het de lading of is het zomaar een greep uit het niets van hetgeen ooit in hun gedachte opkwam? Met andere woorden, is het technisch wel onderbouwd?
Al lijkt de lijst overduidelijk aan te geven wat wel en niet mag, het is zeker niet duidelijk. Sterker nog, het roept andere vragen op. Schutters worden hier niet goed geïnformeerd want behalve wat kalibers wordt verder niets medegedeeld over andere belangrijke zaken zoals het wapen en de looplengte. Zoals het nu opgesteld is, is het volledig onduidelijk of er wel of niet met een geweer geschoten mag worden. En het sluit bepaalde kalibers uit waar u juist graag mee wilt schieten. Waarom wordt dat gedaan?
Nu zullen de meeste schutters zich neerleggen bij het besluit van het bestuur en deze raad opvolgen. Maar toch zijn er tegenwoordig veel mondige schutters die dit niet zomaar accepteren en netjes om uitleg vragen. Helaas volgt dan een discussie welke nergens toe leidt. Zeker de schutters die de disciplines Trapper en Legacy schieten met een lever action wapen zullen meer kans hebben om in deze discussie verzeild te geraken. Dat is jammer en onnodig en het wekt zelfs enige irritaties op. Dat is iets wat we niet moeten hebben. Blijf dus altijd beleeft en kom met goede argumenten tijdens zo'n discussie.
Van het bestuur mogen we verwachten dat ze professioneel omgaan met deze discussie en openstaan voor de argumenten.
Stomweg afwijzen zonder onderbouwing is een teloorgang van de vereniging. Men wil dus geen discussie omtrent enige wijzigingen. Wat men ooit heeft bedacht is heilig en zo moet het opgevolgd worden. 
Deze houding treffen we veel aan en eigenlijk loopt het synchroon met verdere zaken op deze club. Men wil graag moderniseren maar loopt elke keer tegen een muur van onwil aan. Het openstaan voor nieuwe ideeën is niet aanwezig en dus zal er weinig of niets gebeuren. De club staat zichzelf in de weg op weg naar modernisering. 

Een praktijkvoorbeeld benoemen maakt het duidelijker.
Een “Trapper schutter” bezit toevallig een Uberti replica van het Winchester Model 1873 in kaliber .44-40 WCF. Hij wil graag oefenen op de bovengenoemde schietbaan en wel staande op 25 meter. Hij kan niet zien of het is toegestaan of niet want de opgestelde lijst is onduidelijk.

VRAAG
Hij stelt de volgende vraag aan het bestuur:
'Mag ik met mijn geweer in kaliber .44-40 WCF schieten op deze baan?' 

Nu hangt het van het bestuur en de kennis af of een goed antwoord gegeven kan worden.
Een bestuur wat zondermeer weigert zonder enige uitleg heeft zich waarschijnlijk nimmer in de materie verdiept.
En helaas zijn er teveel bestuursleden die zo reageren. Men wil het niet en daarmee is het afgedaan.
De bestuurder of beheerder wil het niet. Dat klinkt meer alsof hij de dienst uitmaakt op de club en dat is helemaal ongewenst. Geloof ons of niet, het komt veel vaker voor dan u denkt. 

ANTWOORD:
De eerder getoonde lijst laat duidelijk kaliber .44-40 WCF zien maar toch wordt de lever action schutter geweigerd om gebruik te mogen maken van de schietbaan. ‘Het is een geweer en dat mag hier niet’, wordt als antwoord gegeven.
Dat antwoord kan kloppen maar dan is de lijst niet duidelijk geweest. Er staat niet met welk wapen geschoten mag worden.

Sorry hoor, we melken het nu helemaal uit want dit is ondertussen echt een probleem in Nederland aan het worden.
Het bestuur zou gelijk hebben en de lijst zou completer als ze als volgt was weergegeven:

De kogelvanger van deze schietbaan is technisch gekeurd en geschikt voor de volgende kalibers:
Verschoten vanuit handvuurwapens met een looplengte van niet meer dan 6 inch: 
.22 Long Rifle, .32 S&W, .38 Special, .357 Magnum, 9 mm, .44 Special, .44-40 WCF, .45 Colt en .45 ACP.
Andere kalibers in overleg met het bestuur.

Met deze lijst geeft men duidelijk aan dat men enkel handvuurwapens op de baan wil zien met een looplengte van niet meer dan 6 inch en enkel in de aangegeven kalibers. De kogelvanger is immers gekeurd en geschikt voor een bepaalde energie-opvang. Wat betreft die keuring: Een beknopt technisch rapport ter inzage kan verhelderend werken voor de aangesloten leden. Een karabijn of geweer zal de kogelvanger kunnen beschadigen. Ze zijn dus hier niet toegestaan.
Op deze baan is het dus niet mogelijk om de discipline Trapper te verschieten want karabijnen en geweren zijn niet toegestaan.

Lever action schutters ondervinden veel hinder in het land.
Wat meer duidelijkheid verschaffen kan dus geen kwaad. Schutters hebben er veel mee te maken en moeten elke keer weer navraag doen of iets wel of niet mag. Regelmatig ontstaan zo de vreemdste discussies op een club omdat bestuursleden hebben verzaakt om zich wat meer in de wapen- en munitiematerie te verdiepen. Een beetje meer begrip van kalibers, hun energie afgifte of penetrerend vermogen is toch wel nodig. Hoe wil je anders een technisch correcte lijst ophangen op de baan? En wie heeft de kogelvanger gekeurd? Heeft dit echt officieel plaatsgevonden of is het enkel in tekst aanwezig? 
Een .44-40 WCF patroon met loden kogel zal echt geen extra schade toebrengen aan de lamellen kogelvanger dan de toegestane .357 Magnum (eventueel met mantel) of .45 Colt patroon. En als dat zo is, welke andere reden kan men dan bedenken om ze te weigeren? Welke overlast veroorzaken ze dan? 

Helaas kunnen we één antwoord al zelf invullen.
Het lever action systeem is negatief in beeld gekomen doordat de KNSA heeft verzaakt om, na het schrappen van de discipline Gebruiksgeweer, de mogelijkheid te bieden om ze elders onder te brengen. Alle pogingen en vragen daarna door de WLASSH, zijn op niets uitgelopen. Dan praten we over 2011-2012.
Het is u nu ook volledig duidelijk waarom de WLASSH is opgericht en de eerder genoemde doelstelling nastreeft.

Nog een voorbeeld van hoe het mis kan gaan.
Zo reageren bestuursleden vaak zeer verontrust als een schutters met een .22 Magnum lever action karabijn wil schieten op hun 25 meter baan. Op deze baan hangt een uitleg met welke kalibers men mag schieten. De lijst begint bij .22 Long Rifle en eindigt na een lange reeks munitiesoorten bij .50 Action Express. Op de baan staan ook regelmatig schutters met verkorte AR15 wapens in kaliber 9 mm te schieten.

Wacht! Even dit onderbreken.
Let goed op, dit zijn ook GKG wapens en met een kaliber groter dan 8 mm. Vreemd dat een lever action met meer dan 8 mm ongewenst is bij de KNSA. Het GKG- reglement spreekt immers van een kaliber niet meer dan 8 mm.
Laten we snel doorgaan met het voorbeeld.

De schutters met de AR15 in 9 mm oefenen voor de discipline DSR (Dynamic Service Rifle). En ook wordt op de baan met een Desert Eagle pistool in .50 AE geoefend. 
Bijna alle kalibers kunnen dus op deze schietbaan geschoten worden. Al is het 25 meter lang, de kogelvanger is van zwaar uitgevoerd staal en net als een zandvanger, erop berekend om alle energie op te vangen.

Er staat op de lijst niet bij vanuit welk wapen dit mag geschieden en ook de looplengte wordt in het geheel niet genoemd.
Toch kan de lever action schutter geen gebruik maken van de baan en wel om de volgende opmerking:

‘De .22 Magnum is een jachtpatroon dus is het verboden.' 

Het antwoord komt van een persoon welke niet gehinderd wordt door enige kennis van zaken. Het is zelfs een zeer ondeskundige opmerking want welke patroon is geen jachtpatroon? Zegt u het maar!

Waarom klopt het niet hoe het verloopt?
Welnu, silhouette schutters kunnen met een Ruger Super Redhawk in .44 Magnum en 9,5 inch loop of een Freedom Arms single action revolver in .454 Casull met 10,5 inch loop gewoon van deze baan gebruik maken. Zelfs de munitie tot het uiterste opladen. Ze kunnen dit doen want de kalibers staan op de lijst vermeld, zonder verdere restricties.

Maar nu komt het, de .22 Magnum karabijn is verboden en het kaliber wordt niet weergegeven op de lijst.
Denkt men nu echt dat deze .22 Magnum patroon meer schade aanricht dan eerder genoemde revolvers met lange loop?
Het is niet te hopen want dan is het slecht gesteld met de kennis van wapens en munitie van sommige verenigingsbesturen in Nederland.

Naast onkunde hanteert men ook vaak de eigen mening om iets niet te willen of volgt men de aanwijzingen van de bond op.
De KNSA heeft niets met de .22 Magnum en daarom is het verboden. U moest eens weten hoeveel .22 Magnum op een sport- of jachtverlof staan vermeld en hoeveel sportschutters lol beleven aan dit kaliber.
We hebben als WLASSH vereniging middels een Wob- verzoek de nodige informatie opgevraagd wat zoal in het Verona systeem staat vermeld en dat is niet mis.

Zijn de lever action schutters dan de enige die problemen ondervinden op de baan?
Nee zeker niet, ook schutters met een handvuurwapen ondervinden problemen op de club.
De schutter met een 7, 5 inch Ruger Super Blackhawk in kaliber .44 Magnum kan ook niet terecht op de eerst genoemde 25 meter schietbaan. En zelfs een schutter met een 6 inch S&W Model 29 in kaliber .44 Magnum zal uit moeten wijken naar elders. De .44 Magnum patroon is daar immers niet toegestaan want ze stond niet op de lijst vermeld. 
En ondanks dat de besturen het recht hebben om dit te doen klopt het nog steeds niet want er wordt een heel ander, belangrijk aspect vergeten: 

Schutters maken de eigen munitie en kunnen de energie afgifte dan ook zelf beïnvloeden.

Aha, nu wordt het interessant.
We nemen als voorbeeld een schutter met een Ruger Blackhawk revolver in kaliber .45 Colt en met een looplengte van 5,5 inch. De Blackhawk is een mooie en zeer degelijke single action revolver.
De schutter van deze club kan zonder problemen terecht op de 25 meter baan. Hij herlaadt zelf de patronen en vindt het leuk om zeer zware ladingen te schieten. Ook weet hij, dat de Ruger op dezelfde degelijke wijze is gebouwd als de .44 Magnum Super Blackhawk. En dan praten we over dezelfde staaldikte en dezelfde staalkwaliteit als bij de .44 Magnum versies. Hij kan dus de .45 Colt patronen laden met een mantelkogel en een .44 Magnum kruitlading. Het wapen is er geschikt voor, enkel zullen zijn hulzen meer lijden onder het geweld (.45 Colt hulzen zijn wat zwakker dan .44 Magnum hulzen). Vrolijk gaat hij naar de baan en kan ongestoord zijn series schieten want de .45 Colt stond op de lijst en is dus toegestaan. De lever action schutter met het geweertje in kaliber .22 Magnum mag daar niet schieten. 

Een kleine test.
Zet voor een leek een .44 Magnum huls en een .45 Colt huls op tafel en merk dat ze het verschil niet eens opmerken. 
Ook het hulsvolume is bijna gelijk. Vandaar dat de herlader kan spelen met de herlaadcomponenten en een magnum patroon kan maken van een .45 Colt huls en andersom.
Maar voordat we verder gaan even de volgende waarschuwing:

Let op!

Let op beste schutters!
De WLASSH geeft informatie wat mogelijk gedaan kan worden maar ze raadt dringend aan om goed te blijven opletten.
We geven als voorbeeld weer dat herladers zelf de ladingen van patronen wisselen maar niet de patronen op zich.
Een .45 Colt patroon is enkel geschikt voor een .45 Colt wapen. 

En ook een bepaald wapentype kan voor problemen zorgen.
Stel dat de schutter die we in het voorbeeld noemen, nu eens deze zware .45 Colt patronen gaat maken voor zijn Colt .45 Single Action Army. Deze mooie revolver heeft aanzienlijk minder wanddikte dan de genoemde Ruger Blackhawk en kan zeker niet tegen ladingen die normaal bestemd zijn voor kaliber .44 Magnum. Het resultaat laat zich makkelijk raden. De revolver kan de druk niet aan en klapt uit elkaar. Nooit doen dus!

Verder met het voorbeeld.
Zijn schietmaat heeft de bewuste .44 Magnum Smith & Wesson revolver Model 29 met 6 inch loop. Ook hij herlaadt de eigen patronen maar vindt het prettiger als deze erg mild afgaan. Hij plaatst een loden kop op een milde kruitlading. Deze schutter doet het precies omgekeerd en kopieert als het ware een .45 Colt lading in een .44 Magnum huls. De energie afgifte is dan gigantisch veel minder dan die van de Blackhawk schutter.
Enkel is het voor hem niet toegestaan om de baan te gebruiken want de .44 Magnum stond niet op de lijst.

Nawoord
Begrijpt u nu waarom we eerder aan hebben gegeven dat het niet klopt wat er gebeurt.

Een op een lijst aangegeven kaliber zegt dus helemaal niets.

Is de baan niet specifiek gekeurd dan zegt het niets en geeft het enkel een indicatie van wat mag, maar meer ook niet.
Een schutter kan met een .357 Magnum het uiterste uit zijn munitie halen en heel “verkeerde” koppen plaatsen. Dan is de kans op schade van de kogelvanger veel groter. Maar hij kan wel schieten (en wie controleert dit?) en die rustige schutter met nette sportladingen kan naar elders uitwijken omdat hij nu net een verkeerde kaliber- aanduiding heeft.

Banen, die de eerder genoemde lange lijst met zware kalibers toestaan, (technisch gekeurd voor die kalibers) kunnen gewoon  schutters met lever action wapens of andere geweertypen toestaan die handvuurwapen kalibers verschieten. Geen enkel probleem. Het voordeel is dat je meer schutters op de baan kan toelaten en dus ook de schietsport meer promoot. Schutters kunnen ook elders hun sport beoefenen, daar waar het wel kan. Het is dus altijd in het belang van de club om het maximale uit de vereniging te halen en de schutters zoveel mogelijk van dienst te zijn. En vergeet een ander belangrijk aspect niet:

De vereniging is van de leden en niet van het bestuur.

Ja, omdat we een lever action vereniging zijn, halen we graag voorbeelden aan die ons en u tot de verbeelding spreken.
Op deze banen kunnen veel schutters de discipline Trapper probleemloos verschieten. Zij bezitten een wapen in revolverkaliber en juist deze kalibers worden veelal geladen met een milde lading en loden kogel. De bekende revolverkalibers zijn: .22 WMR, .32-20WCF, .38 Special, .357 Magnum, .38-40WCF, .44-40WCF, .44 Special, .44 Magnum en .45 Colt. Het kan voor de meeste 25 meter banen totaal geen kwaad om deze wapens toe te laten.

Denk daar a.u.b. eens over na, voordat u een schutter weigert om van de baan gebruik te mogen maken.

Aan de andere kant moeten we logische restricties die door een bestuur zijn opgelegd dan ook zondermeer opvolgen.
Het moet voor u logisch voorkomen dat niet alle lever action kalibers op 25 meter banen terecht kunnen.
De lever action wapens die de sterkere geweerpatronen afvuren zijn natuurlijk een twijfelgeval. Bij een zandvanger en goede stalen kogelvanger is het geen probleem maar niet alle 25 meter banen bezitten deze. Een bestuur kan dus wel het gebruik van geweerpatronen op hun 25 meter baan met lamellenvanger verbieden. Te denken valt dan aan patronen zoals .30-30 WCF, .45-70 Government, .38-55 of .444 Marlin. Deze kalibers horen meestal thuis op de 50 meter baan of verder.
De WLASSH ziet al deze kalibers dan ook regelmatig in actie tijdens de wedstrijden bij de discipline Legacy (50m).

We hopen met dit artikel te bereiken dat goed nagedacht gaat worden over de toekomst van de schietbanen.
Meer en meer zullen verenigingen schutters met lever action wapens op de baan zien verschijnen. En als het aan de WLASSH ligt, zal een ieder die interesse heeft in een dergelijk wapen, deze straks zonder problemen of restricties op verlof kunnen laten plaatsen. In alle, in de historie uitgebrachte kalibers. Wij doen daar onze uiterste best voor. Het is wachten op de uitslag van de  adviescommissie WWM van de minister.

Van de redactie:

De Minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz-Zegerius heeft op 31 januari 2023 de aanvraag van de WLASSH  voor een nieuwe schietsportdiscipline voor lever action geweren gehonoreerd.

Deze Lever Action Geweer discipline conform het WLASSH schiet- en wedstrijdreglement (naar keuze 25 en 50 meter), is door de minister van justitie en veiligheid erkend als een legitieme vorm van schietsportbeoefening. Dit betekent dat alle lever action geweren met een buismagazijncapaciteit van minimaal 4 patronen, in kalibers vanaf .22 long rifle randvuur tot en met .50 centraalvuur, met nitrokruit of zwartkruit als aandrijflading, zijn toegestaan mits de verlofhouder met het betreffende wapen kan oefenen op zijn/haar schietvereniging. 

Klik hier voor meer informatie over winnaars en verliezers.

De schutters zullen deze wapens meenemen en gebruiken op hun vertrouwde club.
Het is voor iedereen te wensen dat de lijsten die op een vereniging opgehangen worden ook daadwerkelijk technisch onderbouwd worden en niet zomaar zijn bedacht.

Alle schutters zijn gebaat bij een volgende (voorbeeld) lijst:

De kogelvanger van deze schietbaan is technisch gekeurd en geschikt voor de volgende kalibers:

Handvuurwapens met een looplengte van niet meer dan 7,5 inch in de kalibers: 
.22 Long Rifle, .32 S&W, .38 Special, .357 Magnum, 9 mm, .44 Special, .44 Magnum, .44-40 WCF,
.45 Colt, .45 ACP, .50AE, .454 Casull (Andere kalibers in overleg met het bestuur).

Schoudervuurwapens handmatig repeterend in de kalibers:
.22 Long Rifle, .32-40, .38 Special, .357 Magnum, .38-40 WCF, .44 Special, .44-40 WCF, .45 Colt.
(Andere kalibers in overleg met het bestuur).

Schoudervuurwapens, semi- automatisch in kalibers:
.22 Long Rifle en 9 mm.

Verder is het ten alle tijde verboden om pantser doorborende, brandstichtende of zelfgemaakte projectielen met eenzelfde doel te gebruiken op deze schietbaan.

Wat kunnen we nu aflezen in de bovengenoemde lijst? Let op, dit is een voorbeeldlijst!
Het bestuur laat bijna alle handvuurwapens toe in de meeste kalibers en met een looplengte van niet meer dan 7,5 inch.
Daarnaast laat het enkel handmatig repeterende schoudervuurwapens toe in de meest bekende revolverkalibers en zonder maximale looplengte. 
Het gebruik van semi- automatische wapens is alleen toegestaan op deze baan in kaliber .22 Long Rifle en 9mm Para.
Het gebruik van speciale kogelkoppen die schade kunnen aanrichten is altijd verboden.  
In de laatste zin wordt aangegeven dat het bestuur altijd beslist bij een ander kaliber.

Iemand kan opeens op de baan staan met een handmatig repeterend wapen in kaliber .32 Winch. Special of een verkorte semi- automaat in kaliber .45ACP. Wat doet u dan als hij vraagt of hij daarmee mag schieten? 
Enige kennis van zaken is dus van belang en elke vereniging zou op zijn minst een aantal ervaringsdeskundigen in huis moeten hebben om de vereniging te steunen daar waar nodig. Het is geen overbodige luxe. Deze persoon kan het bestuur bijstaan in de beslissing bij een ander kaliber en daarmee de discussies die vaak ontstaan door onkunde, voorkomen. Het verrijkt de vereniging en daar hebben allen baat bij.