30-12-2024

De beleving van een WLASSH lid tijdens de eindejaar wedstrijd.
Uitgenodigd door het bestuur van WLASSH om deel te nemen aan de eindejaar wedstrijd die gehouden werd bij ”SV Le Cartouche“ in IJzendoorn ga ik op weg naar het dorp IJzendoorn aan de noordoever van de Waal. Na anderhalf uur rijden aangekomen bij de schietvereniging eerst maar eens, na allen te hebben begroet, een bakje koffie genomen.
Na de koffie me aangemeld bij het inschrijfbureau en wat voorbereidingen gedaan. Daarna gezellig even gepraat met deze en gene waarna, iets later, de wedstrijd begint.

Ik heb wel enige ervaring met deze wedstrijdvorm opgedaan bij DWSA wedstrijden, maar dit was toch een iets andere qua opzet. Ik schoot met een originele Winchester Model 1892 in kaliber .38-40 WCF, bouwjaar 1894. Een oudje van zo’n 130 jaar oud dus.

Bij de eerste stage, precisieschieten op 25 meter blijkt dat mijn vaste hand toch iets losser is geworden in de afgelopen jaren en het resultaat…. Kan beter, minder briljant maar toch het plezier blijft.
Daarna verplaatst naar de volgende stage “hit the can” onder tijdsdruk en op 15 meter. Dat ging nogal vlotjes en leuk om weer de tijd te herbeleven van het windbuks schieten in de tuin. De blikjes gingen er ook wel af op één na, wilde te snel zijn denk ik, of zag ik het niet zo goed meer….
Op naar de volgende stage “the jumper” onder tijdsdruk en ook op 15 meter. Dat ding ging veel te snel op en neer en de tijd dat de kleine insteekschijf stil stond was erg kort en dat was goed te zien in de resultaten, en niet alleen bij mij. Al met al een onderdeel om nog maar eens goed op te oefenen om betere resultaten te scoren.
Een minpuntje was dat door één van de deelnemers gebruik werd gemaakt van een wapen met veel te veel vermogen die de staalplaat onder het doel raakte en daar niet alleen een dikke deuk in schoot maar ook dat er loodpartikels terug de baan op kwamen. 
Dan de “steel plates” op 15 meter, dat voelde een beetje als het blikjes schieten maar dan iets zwaarder maar wel heel leuk en met goed resultaat. Ik was iets te enthousiast denk ik want ik miste er eentje, waarschijnlijk naast gekeken.
Dan "the swinger” wat een ding, om daar redelijke of goede resultaten op te schieten moet je mijns inziens wel meer dan een keer erop oefenen. Als je dat niet gewend bent dan vergaloppeer je je er telkens in op welk moment je moet schieten. Door de heen en weer gaande beweging wordt je telkens afgeleid van het moment dat de insteekschijf “stil” staat. Ik denk dat ik de flexibiliteit van de jeugd een beetje mis bij deze stage.

Na de wedstrijd, waarbij we allemaal een leuke aardigheid kregen, die ik heb vergeten mee te nemen, nog erg gezellig na gekletst.

Complimenten voor hen die deze wedstrijd mogelijk hebben gemaakt, hoop dat volgend jaar weer zoiets georganiseerd kan worden met wat meer stages en meer gericht op de ouderen die dan ook kans maken net zoals nu de meer ervaren wedstrijd schutters.

Al met al een wedstrijd om niet te missen…..

Gerard Kox

Nawoord bestuur
We danken Gerard hartelijk voor zijn verslag en over zijn uitleg hoe hij deze dag heeft ervaren. Het was voor ons maar ook voor de schutters a.h.w. een pilotwedstrijd dus hebben we er allen van geleerd. Ondanks dat ons hoofddoel sportschieten op schijven blijft, willen we zeker volgend jaar nog een dergelijke wedstrijd organiseren en wellicht met meer opdrachten en aangepast om de kansen en scores nog meer te nivelleren. En de beschermplaten zullen dan ook bekleed gaan worden om looddeeltjes die terugkomen te voorkomen. Gelukkig had de organisatie een bril verplicht gesteld en is er niets gebeurd.
Oh ja, Gerard krijgt uiteraard alsnog zijn presentje later van ons overhandigd. 

Bestuur WLASSH