22-06-2021
Waar vinden we herlaadinformatie voor de .44-40WCF patroon?
Herladers van munitie kennen allemaal de tabellen van Vihtavuori, het bekende kruitmerk uit Finland. Wie gebruikt het kruit niet?
Door veel te dure en bijna niet te verkrijgen Amerikaanse kruitsoorten is men de laatste jaren massaal overgestapt op Vihtavuori drijfladingen. Maar blijft dat zo?
Andere merken zijn in opkomst die net zo goed of misschien nog wel veel beter zijn.

Helaas zien we in de Vihtavuori herlaadtabellen, dat niet alle kalibers  daarin worden vermeld.
We hebben het hier over beide herlaadtabellen dus voor handvuurwapen- en voor geweermunitie.
Wij gebruiken vaak de gegevens van de handvuurwapenmunitie voor onze lever action geweren. 

Vreemd genoeg is er wel veel informatie te vinden over de .44 Special patroon, die amper gebruikt wordt maar niets over de klassieke .44-40WCF patroon.
En dat schutters dit vreemd vinden blijkt wel uit de discussies die gaande zijn op diverse forums over dit onderwerp. Men is naarstig op zoek naar de juiste informatie voor dit kaliber. Niet alleen hier maar ook in de VS is de vraag naar informatie in volle gang.
Lezers van de website maar ook leden van de WLASSH vragen regelmatig naar de juiste gegevens van de Vihtavuori herlaadtabellen en dat was reden voor ons om dit eens verder te onderzoeken.
Vragen genoeg dus.
Deze vragen gaan we stellen, daar waar het beantwoord kan worden: de Vihtavuori fabriek zelf.

Vihtavuori maakt deel uit van de Nammo Group.
Een internationaal bedrijf, hoofdkantoor gevestigd in Noorwegen en leverancier van speciale munitie en raketmotoren voor burgers en militairen. Voor burgers?
Jawel, denk maar aan bedrijven die meteo acties ondernemen en aan raketverenigingen. 

Onder de Nammo Group vallende vinden we de kruitafdeling van Vihtavuori uit Finland, Berger Bullets, SK en Lapua.
Allemaal namen die ons sportschutters, bekend in de oren zullen klinken. 
Het kruit is inmiddels over de hele wereld bekend en in gebruik. En het moet wel goed kruit zijn wat Vihtavuori fabriceert want ze zijn zelfs tot leverancier verkozen van het Amerikaanse schietteam.
De keuze om een Fins kruit te gebruiken voor het nationale team, en dat in een land met zoveel goede kruitsoorten, dat is bijzonder te noemen. Of spelen andere zaken mee? Het kan haast niet anders zou je haast denken.
Het liefst zouden we als herlader gewoon volledig de beschikking hebben over alle Amerikaanse kruitsoorten. Decennialang waren zij voor ons de favoriet (en nog steeds) maar werden te duur en niet meer leverbaar.

Elke wapenhandel in Nederland levert Vihtavuori kruit en als je het netjes vraagt krijg je een herlaadtabel van het juiste kaliber erbij. En anders is deze "reloading guide" zeer eenvoudig van het internet af te halen. 
Of hieronder aanklikken en downloaden.

Genoeg informatie maar helaas te weinig.
Voor de meeste kalibers is wel het nodige te vinden in deze reloading guide.
Schiet men met 9 mm- of .45ACP munitie, dan is veel informatie voorhanden. Wil men .45 Colt patronen herladen of alles weten over een .357 Magnum patroon, geen enkel probleem. Een hele reeks kruitsoorten en kogeltypen worden voor deze kalibers duidelijk weergegeven in de Vihtavuori herlaadtabellen.

Maar helaas is er niets te vinden over de .44-40WCF in de Vihtavuori tabellen.
Een patroon die juist door veel lever action schutters wordt gebruikt.
Schutters gebruiken vaak deze munitie met de drijflading zwartkruit maar de laatste jaren worden de patronen ook steeds meer met nitrokruit geladen. We ervaren dit natuurlijk tijdens onze WLASSH wedstrijden.

WLASSH bestuurslid Ronald van den Brakel heeft een tijd geleden een heel mooie aankoop gedaan, een Winchester Model 92 in kaliber .44-40. En toen begon het. Omdat Vihtavuori N320 voor hem bekend kruit is, besloot hij met hetzelfde kruit ook de .44-40 patronen te laden. Maar dat  is makkelijker gezegd dan gedaan want hij vond geen juiste herlaadgegevens.
Naspeuren van de materie leverde op dat veel  schutters naar deze informatie zochten. En bij gebrek aan goede informatie wordt vaak het internet geraadpleegd. Daar is veel te vinden, ook wazige herlaadgegevens van ruim denkenden hobbyisten.
Maar is dat verstandig om te gebruiken?
Ronald heeft direct contact opgenomen met de technische  redactie van de WLASSH om dit aan hen voor te leggen en verder uit te werken.

Wie schiet nu nog met .44 Special patronen?
Zoals eerder geschreven, heeft het ons verbaasd dat een patroon die zelden te vinden is op de schietbaan, de .44 Special, juist wel uitvoerig wordt behandeld door Vihtavuori. Vreemd want wie heeft er nu nog een .44 Special wapen?
De meeste schutters die dit kaliber kunnen verschieten hebben een .44 Magnum wapen op verlof staan. Maar van die groep zijn er maar zeer weinig schutters die de .44 Special patroon in dit wapen gebruiken.

Wat dat betreft is het, het tegenovergestelde van hetgeen we zien bij de .357 Magnum bezitters. Duizenden schutters bezitten een .357 Magnum wapen maar ze verschieten meestal de tammere .38 Special patronen voor de sport en de precisie. 

Vroeger waren er veel .44 Special revolvers in omloop maar dat was in de VS. De merken die toen veel werden aangeschaft waren meestal van het merk Charter Arms Bulldog, Smith & Wesson en Colt. En zelfs nu is de interesse gebleven en worden nog steeds revolvers geproduceerd in .44 Special. Zelfs Ruger heeft zijn topmodel double action revolver, de GP100, in dit kaliber uitgebracht en we zijn erg benieuwd of dit een blijvertje is.

Ooit had men de .44 Special patroon getypeerd als:

The ultimate non-magnum big-bore sixgun cartridge.

Maar dat was in de jaren 60-70 en toen maakte men de keuze omdat het een goed kaliber is in je verdedigingswapen. Iets waar wij sportschutters niets mee van doen hebben. 
Het is een zeer mooie patroon en er is dus nog steeds in de VS een markt voor. Waarschijnlijk heeft Vihtavuori daarom ooit in een ver verleden de keuze gemaakt om dit kaliber in de herlaadtabellen op te nemen. De informatie staat immers al decennialang in de lijsten weergegeven. Vergeet niet, Vihtavuori is ook al een eeuw oud!

Maar toch is het vreemd want kaliber .44-40WCF is razend populair in Amerika en Europa. Alle lever action fabrikanten hebben er onnoemlijk veel wapens in uitgebracht. En wat te denken van de grote aantallen replica's die op de markt zijn verschenen in dit kaliber? En het kaliber is nog veel ouder dan de .44 Special.

De eerste vreemde conclusie die we kunnen trekken is:
De .44 Special patroon (in oorsprong rookloos kruit) werd door Smith & Wesson op de markt gebracht in 1907 en is in allerlei herlaadtabellen terug te vinden.
De .44-40 WCF patroon (in oorsprong zwartkruit) werd door Winchester op de markt gebracht in 1873 en er zijn bijna geen herlaadgegevens voor beschikbaar. 

Maar wacht even WLASSH redactie, maken jullie nu niet een denkfout?
"Kan dat niet komen omdat de .44-40 in oorsprong een zwartkruit patroon is?
De .44 Special is in oorsprong een nitro kaliber, vandaar.
En men zal willen voorkomen dat de herladen .44-40 patronen met nitrokruit in een klassiek wapen worden afgevuurd.
Een kwestie van veiligheid dus. Dat zal het zijn."

Dat lijkt een logische gedachte maar helaas is het niet zo.
We kunnen direct pareren met een volgende vraag aan u:

De .45 Colt patroon is in oorsprong ook een zwartkruit patroon maar daar zijn wel alle nitro herlaadgegevens van Vihtavuori voor aanwezig!
Hoe kan dat dan? Waarom de ene wel en de andere niet?
Ook .45 Colt schutters kunnen .45 Colt patronen met nitrokruit laden en de fout maken om ze in een klassieker af te vuren.
Met klassieker bedoelen we natuurlijk een historisch (voor ons vrijgesteld, artikel 18) wapen met een zwartkruit proefmerk.
Het klopt niet en u begrijpt het al, reden temeer om dit allemaal uit te zoeken.

De WLASSH probeert alles uit te zoeken en te publiceren en we doen dat met een doel:
De schutters en liefhebbers voorzien van juiste informatie om zo de hobby te verrijken.

Deze initiatieven startten al in 2011, dus nu al 10 jaar is de WLASSH de informatiebron voor alle lever action schutters in Nederland.

Bovenstaande bussen kruit zijn te verkrijgen in een verpakking van een halve t/m 2 kilogram.
Maar wat direct opvalt aan het N320 kruit is het feit dat het uitstekend te gebruiken is voor een .44 Special patroon.
En als het voor die patroon geschikt is, dan moet het ook geschikt zijn voor de patroon die wij willen herladen, bijna gelijk is qua afmetingen en waar geen gegevens voor beschikbaar zijn:

.44-40WCF

Natuurlijk kunnen ervaren herladers met hun moderne lever action geweren zich uitstekend redden zonder herlaadtabellen van een bepaald kaliber.
Je neemt de gegevens van een bijna soortgelijk kaliber welke wel voorhanden is. Bepaal het volume van deze huls en neem het volume van de .44-40 huls en reken terug in verhouding. Dan kan er weinig misgaan.
Qua hulsvolume is er niet zoveel verschil tussen beide patronen dus moet dit veilig kunnen.
Een .44 Special huls heeft een volume van 2,17 kubieke centimeter oftewel 2,17 cc.
Een .44-40 huls heeft een volume van 2,6 kubieke centimeter oftewel 2,6 cc. 
Een .45 Colt heeft een volume van 2,7 cc.

De .44 Special en de .45 Colt hulzen kunnen als referentie dienen om terug te rekenen naar een veilige kruitlading voor de .44-40.
Maar let goed op!
We waarschuwen voor de herlaadgegevens voor de .45 Colt patronen. Ondanks dat het hulsvolume dichter in de buurt zit van de .44-40, nemen we liever de gegevens over van de .44 Special.
Vihtavuori is heel ruimdenkend over de .45 Colt patroon maar zeer terughoudend en voorzichtig bij de .44 Special.
Dat is vreemd. Waarom heel voorzichtig handelen bij de ene en te makkelijk zijn bij de ander?
Een tip:
De gegevens van de .44 Special als referentie nemen kunnen voor de herlader geen gevaar vormen.

Zelf een lading bepalen is niet ieders liefhebberij. Er zijn schutters die dit doen maar vaak wil men alleen herladen volgens de gegevens die in de herlaadtabellen staan vermeld.
Uiteindelijk is dit natuurlijk de veiligste methode en aan te prijzen.
Maar we weten niet alles en daarom moeten we wat.

Een schrijven richting de Vihtavuori fabriek.
De enige manier om informatie los te krijgen is om ernaar te vragen bij de juiste instantie. We hebben daarom de brief gericht aan de juiste persoon en wel de Sales & Marketing Manager van: Nammo Commercial Ammunition.
We startten met wat simpele vragen en kregen na een week antwoord. We zullen een paar vragen en antwoorden aan u voorleggen.

Vraag 1 WLASSH redactie:
Waarom vinden we geen herlaadgegevens voor de .44-40WCF patroon?
Deze patroon is populair in Nederland, België en Duitsland maar er zijn geen herlaadgegevens voorhanden.

Antwoord Vihtavuori:
We are producing by pressure test shooting more than 400 lines every year. The production plan is consisting from our own business ideas and trends but also from the requests we are receiving from the market.
During last 21 years, this was the first time somebody was asking data for .44-40 WCF.
To bring a new caliber for VV Data selection cost for us appr. EUR 3 000,00 because of the new pressure weapon. That mean we have to see quite much potential and sales for that new caliber if and when we decide to bring it for our selection.

Nawoord WLASSH redactie:
Aha, dus eindelijk na 21 jaar stelt iemand een doodnormale vraag. Het lijkt dus wel of men voor het eerst van deze patroon op de hoogte wordt gebracht. Apart want als je de forums erop naslaat is er altijd wat te doen over de .44-40 en het herlaadproces.
Het kaliber is onnoemlijk populair in de VS, een markt waar ook Vihtavuori al jaren aanwezig is. En dan nog maar te zwijgen van de Europese markt. Vihtavuori opereert in 28 landen dus vinden wij dit erg vreemd.
Dat het geld kost om testen uit te voeren is prima en begrijpen we maar waarom dan een patroon in de lijsten opnemen die veel minder interessant is in een heel groot deel van die landen?

Vraag 2 WLASSH redactie:
Waarom een patroon opnemen in de tabellen die hier in Europa zelden gebruikt wordt?
Denk dan aan de .44 Special. Daar geeft u redelijk veel informatie over maar er zijn weinig schutters met een dergelijk kaliber.

Antwoord Vihtavuori:
I agree. That .44 S&W Special is definitely next to nothing but the data of it is made... a very, very long time ago.

Nawoord WLASSH redactie:
Ai, ze geven gewoon toe dat de patroon voor de handel niets meer voorstelt maar dat de testen in een ver verleden werden uitgevoerd en daarom nog gewoon in de tabellen blijven staan.

Vraag 3 WLASSH redactie:
Wat is dan de werkwijze van de fabriek en het besluit om de ene patroon wel en de ander niet te doen?
Kunt u wat informatie vrijgeven over deze patroon? (Listige vraag die ze zeker niet gaan beantwoorden).

Antwoord Vihtavuori:
All our data is based on pressure test shooting which is very sophisticated and accurate method to produce safety data for the home loaders use. The software is just giving out mathematical approximations which can be close to the truth or then very far away.
I´m sorry but I can not give any of my own instructions and advises because we have not produced any data for that caliber. It is our VV ReLo data policy which is based on product liability and home loaders safety.

Nawoord van de redactie:
We hebben de sales manager geconfronteerd met wat bijlagen van ballistische software.
Maar daarover schrijven ze dat het de ene keer betrouwbaar en de andere keer helemaal niet klopt. En dat het gevoerde beleid is gebaseerd op de productaansprakelijkheid en veiligheid van de herladers.
Uit ervaring weten we dat het bewuste ballistische programma zeer accuraat is.
En wat betreft de tweede, de "listige vraag":
Ja dat was te verwachten, ze geven natuurlijk geen data vrij (zwart op wit) aan de eerste de beste vragensteller.
Dat i.v.m. claims en allemaal andere ellende zoals het in de VS eraan toe gaat.

Verwarring alom.
Bovenstaande kruitlading die WM voorschrijft hebben we daarom zelf gemeten.
Het klinkt in de praktijk op de schietbaan heel tam maar toch kwam er 800 bar (max 1100 voor .44-40) op de meter en een snelheid van 324 m/sec.
Als we dit zo lezen dan valt het allemaal wel mee. Waarschijnlijk is dit toch een soort "cowboy action lading."
Toch zit het ons niet lekker.
We moeten gelijk weer aan die tabel denken van de .44 Special.
Daar is de startlading 5,2 grain en mag maximaal 6 grain N320 in de hulzen geladen worden.
Als wij de Vihtavuori gegevens niet hebben omdat ze niet bestaan, dan kan WM ze ook niet hebben. Of snappen wij het niet?
Bij Vihtavuori zijn ze verrast dat WM deze gegevens op de dozen plaatst. Of wij soms weten of ze druktesten hebben gedaan?

De technische redactie van de WLASSH doet veel, weet veel maar leert ook elke dag nog bij.
Maar we zijn niet op de hoogte van de werkwijze van het bedrijf WM- Bullets. 

Bij WM hebben ze dus een soortgelijke patroon (waarschijnlijk toch die .44 Special) genomen en het gemiddelde gepakt en zo kom je op 5,6 grain. We denken zeker dat het zo gedaan is. Ervaren herladers doen dit ook en er is niets mis mee.
Maar nu willen we weten hoe het daar zit.
Een volgend schrijven is al in de maak naar WM dus wie weet wat we te horen krijgen.

Wat nu zo verwarrend is aan het hele verhaal:
De praktijk en de gegevens op papier lopen zo ver uiteen. 
Probeer maar uit en ga helemaal op zeker en laadt uw patronen met een 220 grains loden kogel en een kruitlading van 5,6 grain N320 en vuur deze patronen af vanuit uw 24 inch lever action en ervaar wat wij ook hebben ervaren.
Dit klopt niet.
De .44-40 kan in oorsprong dan wel een 1100 bar max patroon zijn maar wij schieten met moderne wapens.
Wapens die in bijna dezelfde uitvoering in dikte en van dezelfde staalsoort zijn geproduceerd worden ook afgeleverd in zwaardere kalibers zoals de  .44 Magnum. En patronen die in deze wapens verschoten kunnen worden zullen zeker een veel hogere kruitlading en dus ook hogere druk verwerken.  
Een .44 Magnum met een 250 grains kop kan veilig 8,5 grain N320 hebben!!!! De huls heeft een fractie meer inhoud dan een .44-40.
Nu is N320 geen ideaal kruit voor een .44 Magnum patroon en wij mogen deze nooit als referentie gebruiken voor onze .44-40 maar het is even voor het theoretische vergelijk van hetgeen de kruitfabrikant voorschrijven qua kruitlading.
Des te vreemder is het dat Vihtavuori in de herlaadtabellen voor de .45 Colt patronen een lading N320 voorschrijft van 8,7- 9,4 grain N320 voor een 200 grains loden kogel. 
Stel je voor dat deze  patronen in een artikel 18 wapen wordt gestopt. Zijn ze daar dan niet huiverig voor?

De Tweede conclusie die we kunnen trekken is:
Een loden kogel van 220 grain mag in een .44-40 een kruitlading hebben van 5,2 tot 6,0 grain N320.
Een loden kogel van 200 grain mag in een .45 Colt een kruitlading hebben van 8,7 tot 9,4 grain N320.
Dat is een raar verschil omdat we immers weten dat de hulsvolumen aardig overeenkomen.

De kruitfabrikanten kijken in sommige gevallen enkel naar de patroon op zich.
En niet naar het type wapen waarin die patroon gebruikt wordt.
Zo gaat men bij de .44 Special op zeker en neemt men slappe ladingen.
Ze zullen denken: "in oorsprong was het een 1000 bar patroon dus gaan we daar niet overheen."
Zou deze ongefundeerde angst voor claims dan zo diep zitten?
Ongefundeerd omdat bij de .45 Colt patroon wel alles wordt aangeleverd qua herlaadinformatie dus kunnen daar dezelfde fouten (waarvoor ze angst hebben) gemaakt worden.

De Vihtavuori fabriek gaat voorbij aan het feit dat de wapenfabrikanten al decennialang nieuwe staalsoorten gebruiken voor klassiek ogende vuurwapens van een vroeger model maar die nu geproduceerd worden.
Als voorbeeld nemen we het wapen van bestuurslid van den Brakel weer, deze Winchester Miroku in kaliber .44-40 kan veel meer hebben dan die slappe 5,6 N320 lading. En wat helemaal bijzonder is, de loop van dit mooie wapen heeft al een iets grotere boring dan de oude historische .44-40 geweren.
Zo hebben de lopen van de .44-40 en de .44 Magnum Miroku geweren zo stilletjes aan dezelfde boring gekregen, in de buurt van maat .430. Dat is natuurlijk makkelijker voor de productie en de kogeluitwisseling.
En zo wordt iets vervolgd wat in het verleden al is begonnen:

De boringmaat van een .44-40 geweer kent vele variaties.

Vraag 4 WLASSH redactie:
Kunnen we binnen korte tijd verwachten dat er juiste herlaadgegevens beschikbaar komen voor de .44-40 patroon?
Want als schutters niet de juiste informatie bij de ene fabriek vinden, ze makkelijk kunnen uitwijken naar een andere fabrikant.

Antwoord Vihtavuori:
Yes – we will continue the production of new lines for VV ReLo Data.
I do not promise anything but I will add .44-40 WCF on the list where we pick up the new calibers. ...just hope I will have some good news for you and your fellow shooters on some day.

Nawoord van de redactie:
Er is dus hoop dat we hebben bijgedragen aan de voortgang van uitbreiding van de herlaadtabellen en dat misschien over niet al te lange tijd, de .44-40 gegevens gewoon in de "reloading guide" zal staan.
En doen ze het daar in Finland niet, geen enkel probleem, de schutters stappen tegenwoordig zo over want er zijn meerdere goed te leveren kruitsoorten op de markt. En die wel de .44-40 in de gegevens hebben opgenomen. Daarover kunnen we later wel iets meer schrijven. Nu blijven we even bij de Vihtavuori kwestie.

Het is nog lang niet gedaan en de brieven gaan over en weer.
Op een of andere manier zijn ze toch gaan nadenken over die vragen van die  vasthoudende vereniging uit Nederland. 
"Wie zijn die lever action lui die dat aan ons vragen?", zullen ze zich afvragen.
In de overzichten van website bezoekers worden opeens Finse openingen gesignaleerd. De WLASSH is ook daar in beeld!
Vihtavuori komt nu zelf met een reeks vragen en dat is leuk want dat is precies wat we graag willen, informatie uitwisselen.
Het gaat ons om de gegevens van specifiek het merk Vihtavuori en type N320 kruit.
Waarom?
Omdat we nu eenmaal dit goedje veel kopen en gebruiken voor onze andere patronen.
Natuurlijk kunnen we perfecte .44-40 ladingen bedenken met andere kruitsoorten. Maar dat is te makkelijk en doen we nu even niet.
En dit gevraag is ook in het belang van Vihtavuori zelf. Dat hebben we ze natuurlijk haarfijn duidelijk gemaakt.
Want wat gaan schutters doen die geen informatie vinden?
Juist, die gaan uitwijken naar degene die dat wel verstrekken.
Misschien wel naar het merk Lovex (Explosia). Die timmeren hard aan de weg met kreten als:

The price-performance ratio is unbeatable at LOVEX, high quality at a reasonable price!

En nog even en dan brengen zij wel kruitgegevens op de markt voor de .44-40 patroon.
Schutters zijn net als iedereen gevoelig voor de kosten. Kwaliteit voor een redelijke prijs klinkt dan ook als muziek in je oren.
Misschien zijn ze bij Lovex wat sneller dan Vihtavuori en geven ze straks deze data vrij.

Hornady komt in beeld.
We schrijven nu steeds over Vihtavuori en het gemis aan informatie. Toch is het niet helemaal waar want er is wel degelijk wat informatie voorhanden maar die moeten we vinden in de herlaadtabellen van notabene een Amerikaans bedrijf.
Een WLASSH lid heeft ons erop geattendeerd en gebruikt die voorgeschreven lading al geruime tijd voor zijn munitie.
Dat is fraai, dus een "concurrent", in dit geval het Amerikaanse merk Hornady geeft gegevens vrij van een Vihtavuori kruitsoort voor de .44-40WCF patroon. 

Herlaadgegevens van Hornady
Het is leuk om te zien dat Hornady kiest voor een trager kruitsoort en wel type N340. Ze ontlopen zo de snel oplopende pieken die kunnen ontstaan bij N320 kruit. Ze zijn niet gek en gaan natuurlijk op safe.
Het WLASSH lid dat ons deze informatie toespeelde is een ervaringsdeskundige en gebruikt een 205 grain loden kogel en een kruitlading van 7,5 grain. De maximum lading die Hornady aangeeft in het boek.

Normaal gesproken gebruik je altijd iets onder het maximum maar geen zorg, Hornady geeft een maximum aan wat eigenlijk geen maximum is (*). Zo weten ze zeker dat de schutters niet teveel gekke dingen gaan doen met kruit van een Europese fabriek.
Deze lading van 7,5 grain is in de praktijk een prima lading en zeker niet te zwaar. De hulzen zien er na afloop van een schietsessie dan ook prima uit.
* We hebben deze informatie(7,5 grain N340)  in het rekenprogramma ingevoerd en dat was volledig veilig.

Wederom een vraag.
Met deze informatie is het tijd om de fabriek te vragen hoe het zit en waarom ze dit toestaan.

Vraag 5 WLASSH redactie:
Hoe is het mogelijk dat juist een concurrerend bedrijf uit de VS wel herlaadgegevens beschikbaar stelt aan de schutters en zelf wordt er niets vrijgegeven? 
Er zijn zelfs herlaadgegevens op internet te vinden van een maximum lading van 9,5 N340. En niet door een hobbyist maar door een gerenommeerd bedrijf. Dat moet toch reden tot zorg geven.

Antwoord Vihtavuori:
It is pretty difficult to comment anything because I do not know how they have produced that data.

Nawoord van de redactie:
De antwoorden worden opeens een stuk korter alsof ze geen zin meer hebben in een uitleg of dit gewoon niet kunnen of willen uitleggen. Dat schutters zelf experimenteren en de data openbaar maken is logisch maar dat fabrieken onderling gegevens van elkaar publiceren mag op zijn minst vreemd genoemd worden. Andersom had dit allang tot een claim geleid.

Geduld is een schone zaak.
We hebben heel veel contact gehad met de Nammo Group en dat in goede harmonie.
Een deel van de vragen en antwoorden (de belangrijkste) die over en weer zijn gesteld zijn in dit artikel gepubliceerd.
Het geeft voldoende aan dat we met zijn allen met smart wachten op nieuwe data vanuit Finland aangaande het kaliber .44-40.
De WLASSH heeft "het probleem" voldoende kenbaar gemaakt. Het is nu afwachten op wat er gaat gebeuren.

Na dit antwoord kwam nog even een tip uit Finland aan ons schutters om geduldig te wachten totdat de .44-40 data vrijkomt.

Stay Cool WLASSH Shooters.

09-07-2021
Bericht van WM- Bullets.
Het duurde even maar nu kwam er toch een bericht binnen van WM uit Duitsland.

Vraag 6 WLASSH redactie:
We zijn erg benieuwd waarom WM Bullets zo nu en dan gegevens over Vihtavuori ladingen op de verpakking van hun dozen kogels vermeld. Hoe komt u aan die gegevens? Vihtavuori geeft ze niet prijs en we vermoeden dat er gewoon een veilig gemiddelde is genomen en dat deze op de verpakking is geplaatst.

Antwoord WM Bullets:
Wir verfügen über ca. 250 Testwaffen für unsere Munition. Hört sich erst mal viel an.
Da wir in unserem Betrieb die Patronen alle selbst herstellen und unseren Beschuss somit selber in unserem eigenen Schießstand machen und mit der anschließendenFunktionskontrolle, haben sich im Laufe der Jahre so viele Waffen angesammelt. 
Sie können also davon ausgehen, dass wenn ich eine Ladung empfehle, diese auch von uns geprüft worden ist.
Das Kemira Pulver ist eigentlich sehr gut und fast immer Verfügbar, wenn auch teuer.
Andere Pulver aber auch. Je nach Kaliber sind andere sogar besser geeignet.
Vor ca. 4 Jahren habe ich eine Beschuss für eine .357 Magnum mit dem N320 durch-geführt. Wir mussten die Patronen vernichten. Die Patrone hätte zwar eine Zulassung bekommen. Die Werte waren aber so unterschiedlich, dass ich keine Freigabe für die Patrone erteilt habe. Da ganze Los N320 ist an den Hersteller zurückgegangen. Gehört habe ich bis heute nichts davon. Der Laden ist einfach zu groß geworden.

Nawoord van de redactie:
OK, dus de testmunitie wordt in eigen huis gemaakt en ze testen zelf de ladingen.
Neemt niet weg dat de ladingen die ze voorschrijven extreem veilig zijn gekozen. Zelfs zonder testen en met een beetje ballistisch programma is dit ook te doen. 
Vihtavuori vinden ze gewoon goed kruit maar later wordt even aangehaald dat een complete lading van N320 gewoon is teruggestuurd vanwege onstabiliteit.
En wat helemaal bijzonder is kunt u hieronder zien. Let maar eens op de opmerkingen die achter de kruitsoorten staan!